Acının döngüsü
"İçimdeki acı neydi, tarif edemem; ama diyebilirim ki acı, karanlık gecelerde hasta ruhumun en sadık refakatçisidir. Acının ne hissettirdiğini nasıl anlatırım bilemem; ama diyebilirim ki kaybolmuş olmanın verdiği çaresizlik, acının kardeşiydi. Öyleyse, bu acının başıma gelmesini nasıl?!engellerdim, bilemem; ama geçsin diye başımdan geçenleri çoktan dilime nişan yaptım bilirim. Ya bir daha olursa korkusunu nasıl aşarım, bilemem; ama çoktan umudun tohumları ruhuma serpildi."
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓲𝓷
Ilişkilerde anlayış zorlukları
"Hayatımda gözden kaçırdığım ayrıntılar var. Mesela, insanlar aynı şeyleri düşünebilir, ama aynı düşünceye karşı aynı hissi beslemeyebilirmiş. Hatta bu yönümü öyle ihmal etmişim ki, kurduğum ilişkilerde bu yaşandığı zaman kendimi afallarken buluyorum. Bu durumda ne yapacağımı bilmediğimden, aynı şeyi düşünüyor olmamıza rağmen savunmaya geçiyor, kendimi konu üzerinden ona açıyorum ya da sadece o an susarak sonrasında hislerimi doğrultusunda ortada olmayan doğru ve yanlışı belirlemeye çalışıyorum. Oysa yapılması gereken tek şey o konuda karşıdaki kişinin düşüncelerini değil de konuya karşı duygularını sormaktır."
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Yazık halime
"Bazen çabaladığımla kalıyorum, nedenini bilmiyor ve üzerine düşmeye korkuyorum. Belki de bu korkaklık kaybettiriyor, ya da zaten baştan kaybettiğim yarışlarda çaba gösteriyorum bunu biliyorum, ama gerçek şu ki sadece kendimi ziyan ediyorum."
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓲𝓷
Okur Takip Önerileri
Elifin tekrar paylaştı.
Bazı cümleler bende anlamını yitirdi.Bilmem neden bu hal?misal kalbimi kırmış birinden özür duymak istemiyormuşum. Veya sıkça tekrar edilen iltifatların kıymeti kalmıyor, samimiyeti zamanla hissedilmiyormuş.
Ha bu kelimeler önemsiz bir değeri yok demiyorum ki hatta tam tersi, sadece kelimenin kıymetini bilmeden perfasızca kullanan insanlardan bahsediyorum. Daha ne nedir bilmeyen dikkatsiz insanların hafif cümleleri ruhumda nasır kalbimde hissizlik bırakıyor.Böylece kelimenin kıymetini zamanla daha iyi kavrayabiliyor ama hissedemiyormuşum.
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Hasta bakıcılar
Hasta ruhlar ve onlara bakan bakıcılar vardır. Sağlıklı insan bunlara baktığında şaşırır hatta hangisine daha fazla acıyacağını bilemez. Üstelik hangi hastalık olursa olsun kendi başına gelebileceğini düşünemezler bile ama birine üzülecek olsam kesinlikle hasta bir ruha bakan insanlara üzülürdüm.Çünkü karşı karşıya kaldıkları hastalık ilaçlar ile tedbir alınacak bir hastalıktan çok ruh sağlığını korumasıyla ilgilidir ve bunun tedavisi bir çok hastalıktan daha zordur.
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
En korkutucu duygu
Belirsizlik...
Daha korkutucu bir his gelmiyor aklıma benliğimi aşındıran,her saniyesi acı veren zaman dilimi.Olacaksa olsun! ne olursa:iyi veya kötü önemli olan bunlar değil.Beni çileden çıkartan -ya kötü olursa! -acaba iyi olacak mı?Arasını git geller ile durduğum O korkunç bekleyiş. Bakarsanız çareside zaman değil her duygu için "ilaç zamandır geçer" deriz, zaman geçtikçe her duygu silikleşir bilakis bu duygu zamanla orantılıdır.Ne kadar zaman geçerse belirsizlikte o kadar artar ve her saniyesinde o acı çekilmez bir hal alır yani Beklemek, umut etmek ve korkmak arasında gidip gelmek, zamanı daha da yavaş hissettirebilir . Belirsizlikle başa çıkmak, sıkıntılı bir bekleyişin ortasında bile içsel gücünüzü korumak demektir Evet, zaman bazen iyileşmeyi getirebilir, ancak bazen de belirsizlik ve korkuyla daha da zorlaştırmış olur.
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Bazı Sözler
Annemin bir sözü vardı derdi ki ağır sözlerin yanında hafif kalma! yaşadıkça anlam kazanan baktıkça yeniden yorumladığım bir sözdü bu,demekteydi ki "ağır söz söyleyeceksen sorumluluğunu al ,ağır söz işiteceksen de kalbini güçlendir" demekti annem de biliyordu büyüyünce buna ihtiyacım olacağını...
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Okur yazar mısın?
İnsan okur yazarlığı diye bir şey olmalı alfabesi a ile değil de empati ile başlamalı az biraz da saygı,tabi ya! insan bikere okuduğunu anlamalı!!! Öyle ki kalbe girerken bir sınava tabi tutulup acaba okur yazarlığı var mı? insanlıktan anlar mı ?diye teste alınmalı testi geçemeyen,dersini almayan insan insana yaklaşmamalı!
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Yol ayrımını görüyor musun?
İnsanlarda gördüğüm bir hata duyguları hedef hâline getirme olayıdır. başarı bir hedeftir, iş veya bir kazanç da hedef olabilir. Bu normal lakin bu yolda onların yanına sanki ulaşılması gereken bir şeymiş sanılan: mutluluk,keyif gibi duyguları hedef haline getirmek sadece o yolda yorulmaya sebep verir.Mutluluk vs. gibi duygular bir sonuç ile ilişkilendirip hedef haline gelmesiyle asıl hedefin şaşmasına,bitmiyor gibi de keyif alması gereken her ânı kendine ağır bir yük haline getirmesiyle insanı yıpratıyor.Bence yapılması gereken sonuç değil yol odaklı olunup bu yolda mutlu olduğundan emin bir şekilde sonuçlara ilerlemek olmalı lütfen hedefler uğruna mutluluğunuzdan kısmayın...
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...
Öyle böyle yaşıyorum
Bir gemi üzerinde dengede kalıyorum. Öyle böyle yaşıyorum gün bitince emin olduğum tek şey yaşamış olduğum."ne fazlası var ne de eksiği"kendim ile çeliştiğim birden fazla olaya utanç duyuyor ve sanki hiç yaşanmamış gibi de yeni bir güne başlıyorum. İnsan belleğinin prensibi bu,faydası yoksa beyinden atar.Bundan korkuyorum bir gün beni de atacak olmasından çünkü biliyorum ki benliğimin varlığı sadece düşüncelerimi karıştırıyor. Varlığıma bir faydası olmayacak kadar değersiz kalıyor,bu da beni yelkeni olmayan bir gemi üzerinde sadece dengede kalmaya uğraştığım yaşama sürüklüyor o zaman yaşamın benim için kıymeti ne?
𝓔𝓵𝓲𝓯𝓮 𝓪𝓲𝓽...