Yunus Emre Çetinkaya
@Emrecetinkaya
İnsan Kaynakları
İstanbul Üniversitesi
İstanbul
İstanbul, 8 Aralık
12 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Yaşam belki
uzun bir caddedir,
her gün filesiyle bir kadının geçtiği,
yaşam belki
bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı,
yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur,
yaşam belki, iki sevişme arası rehavetinde
yakılan bir sigaradır,
ya da birinin şaşkınca yoldan geçişi,
şapkasını kaldırarak,
başka bir yoldan geçene
anlamsız gülümsemeyle “günaydın” diyen...
Furuğ Ferruhzad
Şiir ve Delilik
Seviyorum kimsenin sevmediği gibi seni
Ya da benim kadar kimse gizlice
Hiç vazgeçemedim yokluğun üstüme sinince
Bana şiir yazan ilk kişisin demiştin ögrenince
Şiirle delilik arasinda ince bir çizgi vardı
Seni sevmekle delilik arasındaki kadar ince
Şiirlerimden seni çıkarmaya kalktım
Tek sayfa kaldım yapayalnız ömrümce
✍️
Okur Takip Önerileri
Gözlerin kaç gece eder
Dudakların kaç karanfil
Gülünce sehpalar devriliyor
Kızgınlığın kaç yanardağ...
Atilla İlhan
Ne korkunç, bir başına düşünmek şimdi seni?
Daha da korkunç, bir başına değilsen oysa:
Şeytan öylesine doyumsuz bir güzellik vermiş ki sana.
Selam Oza!
Senin Şarkın
Bugün bir şarkı dinledim tıpkı sen
Sanki seni çizmişti bir şarkıyla şarkıdaki gitarla
Bir ses sen olabildi zihnimde
Gitar çalan bir kız söyledi şarkını
O söyledi ben yazdım şiirlerini
Saati sorma gecenin 1:45 'inde
Adını sorma işte sırılsıklam bir sevda şarkısı
Ne ben kendimdeyim ne gece gider gündüze
Kalbimdeki sıcaklığa bak hastalandım sendeki mevsimde
Bir şarkı bu kadar sen olur mu?
Sorma olur bak oldu işte
Uyuduğumda bilmeden zihnimde çalıyorsun
Uyandım da görmeden gözlerimde yaşıyorsun
Şimdi dağlar yollar yıllar ardındasın sanki
Dilim söylemeye adını unuttu bilmiyorsun
✍️
Haliç'te Köprü Altı
Haliç'te köprü altında küçük çocuklar yatardı eskiden
Şimdi dalgalarda dansözlük yapan küçük tekneler
Sirkeciden köprüye yağmur yağardı
Vatkalı paltoları ıslatmaya yetecek kadardı
Bu suyun kıyıları sana vurur muydu?
Baktığımda yeşil gözlerin rengi aklımda oluşur muydu?
Unutulmuş bir kenar akşamı
Rastlaşır mıydık ki biz burda
Deniz alışmış sanki seni uzaklarda unuttu
Her yerden görünen bu susuz deniz simdi yagmurlara tutuldu.
✍️
Gecenin mavisinde kaybolmuş bir sandal gibi
Koyu gri esintide bir ay ışığı simdi yalnizlik
Yaz vakti geçen bir yağmur bulutu gibi
Ustume ortulu bir yorgunluk ve hep yalnizdik
Zamani dolmak uzere yine
Her şey akacak yolunda
Ve ben yine kaybolacagim
Omzumda yeşil montumla Beyoğlu'nda
Belki de bu sefer vurmuş olacağım
Hiç varamadığım karşı kıyılara
✍️
+Sevdiğin biri var mı?
-Evet.
+Seni seviyor mu?
-Evet.
+Nereden biliyorsun?
-Her seferinde okuması için ödünç verdiğim kitapları geri verirken içerisine çiçek koyuyor.
+Hepsini okuyor mu?
-Elbette okuyor.
+Sordun mu ona?
-Önemli yerlerin altını çizdiğini görüyorum.
+O’da insanlığı kurtarmak istiyor mu?
-Evet.
+Nereden biliyorsun?
-Altını çizdiği cümlelerden.
Nun va Goldoon 1996 (Ekmek ve Çiçek)
Onu tanıyınca anladım,yeryüzünde herkesin bir parçası kayıptı, ve bazılarımız o kayıp parça uğruna bütün tamamlanmışlığına rağmen yarım, kalabalıklara rağmen yanlız, bütün ritmlere rağmen sağır olabiliyordu ve o eşsiz parça bulunamadığı sürece sürgün göçebeydik ve huzursuzduk. bulamadıkça, bulunamadıkça eksiliyorduk, eskiyorduk binalar gibi. onu tanıyınca anladım, bulmak istediğim sadece eksik parçam değildi, bende ki ucu kırık parçanın sahibini de arıyordum. elimde mürdüm bir parça, deliriyordum.
” parçaları kaybolmuş puzzle gibi artık insanlar. der c.p kiminin kalbi, kiminin ruhu, kiminin beyni yok.” oysa herşeyim vardı benim tek eksiğim sendin, sen gelince tamamlandı içim, huzursuzluğumun rüzgarı dindi, duydum yeryüzünün gökyüzünün gerçek sesini. uzatıp elimi gördüm ışığının rengini.
gökyüzü alabildiğine
mavi.
Hayat zor be güzel
Bir de sen olmasan
Küçücük bir merhabanla
Yön vermesen hayatıma
Benim gittiğim yol,yol değil
Az derdim çok yalanim olurdu belki
Şimdi ise seni sevdiğimi gizlemekten başka
Yalanim yok benim
Gittiğim sensin dosdoğru
Vardığım gün,gün değil
Vardığım an hiçbir sey bitmiş değil
Senden geçerken gördüğüm suret
Yalnızca sen değil
Sana ulaşma saadeti
Seni bulduğum günden
Hatta senden bile güzel değil
✍️ (2014)
Halbuki hepimiz
Aynı yıldızın altında ve
Aynı gökkuşağının gölgesinde
Bereketli topraklar üzerinde
Adımızı fısıldamıştık yüzümüze..
Yıldızlar söner sönmez
Gökkuşağı da kabuğuna çekildiğinde
Geriye ne kaldıysa
Bize eşlik etmişti kör karanlıkta..
Dünya bu kadar demiştin
Yaşamak böyle birşey
Ben olsam soyleyemezdim bunlari
Ama senden duymak güzel
Bu senin mucizen
Yani aşkın öteki yüzü
Korkma kimse yok demiştim
Halbuki dinliyordu seni
Kanatlarını açan son çiçekler
Uzun bir hikayeydi hayatın
Ama sahilde zaman bitti
Sesine eşlik etti yine
Karanlık gece sisleri
Sen anlattın ben dinledim
Dilinden döküldü
Uyanık gördüğüm rüyalar..
Ah İstanbul, yine bembeyaz olamadın dimi
Kaldı üstünde gelip geçenlerin kirli ayak izleri.
Sende arala pencerenin perdesini,
Gecen aydın olsun ve
Titreşsin yüzünde sokak lambasının renkleri..