Dinle önce kalbini, sonra kendini.Çığlıklar da atsa ruhun dinle! Kulak ver tüm benliğine... Ne olursa olsun, aklın ne çok karışırsa karışsın, duyguların ne kadar yorucu hale gelmiş olursa olsun, sen hep kalbini dinle, kalbini duy.. Haksızlıklar yaşansada, kırılmış ufalanmış da olsan dönme yüzünü kin ve nefretin karanlığına, Affet! Affetmek sevgidir, Işık’tan gelendir, kalbinin ışığını kaybetme. Işık yolun olsun... Kucakla sevdiklerini sıkı sıkı kalbi kalbine yakın olsun. Ne demişler “fazla kurcalamayın hayatı, vicdanınız temizse, yüreğiniz de güzelse, yaşayın gitsin”... unutma kimsenin sahip olmadığı, olmayacağı bir şeye sahipsin; kendine! Senin sesin, senin aklın, senin hikayen.