enes demirel
@EnesDmrl81
*
Fezayı bağlayarak yorgun kanatlarına
Bir güvercin uçurup kıtalar arasından
çağırdın beni
Dü/İF
Düzce
Düzce, 15 Şubat 1999
67 okur puanı
Aralık 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Bir kitap sayfasında karşılaşmak dileğiyle…
Bir şehrin uzak semtleri gibi gözlerin
üzgün, kara, ayaklanmaya hazır
Sayfa 140Kitabı okuyor
“ölümden korkup da sonunu sayan
ölür gider yar koynuna giremez.”
Sayfa 137Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Dünyanın ırmakları dediğim yer
aydınlık, gülümserlik ve sevda.
Oysa halkın göz çukurları çamurlanmıştır
kanı ılgıt ılgıt akar, kanı kara
yazlık sinemalarda, üniformalar altında
banknotların, kravatların saltanatıyla
çürütülmektedir halk.
Sayfa 134Kitabı okuyor
Benim rengimle kim yarışabilir
sancımı kimler alt edebilir ben halka bakınca?
Sayfa 133Kitabı okuyor
Boşuna mı sokuldu bankalara
petrol borularına kundak
kurşun işçinin böğrünü boşuna mı örseledi
varsın zındanların uğultusu vursun kulaklarımıza
yaşamak
bizimçün dokunaklı bir şarkı değil ki
Sayfa 131Kitabı okuyor
Yaraların kabuğu kolayca kaldırılıyor
halkın doğurgan dünyasına dalmakla
onların güneşe çarpan sesini anlamayan
dört duvarın, tel örgünün, meşhur yasakların sahipleri
seyir bile edemezken içimizdeki şenliği
yılgı yanımıza yanaşamazken
bizi kıvıl kıvıl bekliyorken hayat
yıkılmak elinde mi ?
Sayfa 131Kitabı okuyor
Her sabah çarpışarak çekilirdik karanlık alnacımdan
acılar bile duymadım kof yürekler önünde
beynim her sabah bir devrimcinin beyniydi
ayaklarım donukladı gelgelelim
sağlığın yerinde mi ?
Sayfa 130Kitabı okuyor
Zorlu bir kış geçirdim, seninki gibi nefti
acıktım, bitlendim, bir yerlerim sancıdı
sökmedi ama hoyrat kuralları faşizmin
çünkü kalbim aşktan çatlayıp yarılırdı.
Sayfa 130Kitabı okuyor
kabzenin, çekicin ve divitin
tutulduğu yerden parlayan şiir.
Sayfa 129Kitabı okuyor
Kelimler, bazıları tüyden bazısı demir
seni çünkü dik tutacak bilirim
Sayfa 129Kitabı okuyor
Sana durlanmış kelimeler getireceğim
pörsümüş bir dünyayı kahreden kelimeler
Sayfa 129Kitabı okuyor
Nafile bir zamanın takvimidir
güz güneşi toprak damlara değince yaşanılan
çekiç örse var gücüyle vurmazsa neye yarar
partizan varlığımı dünyaya çakmadıkça
sabahın bekareti karşısında kargalar.
Sayfa 123Kitabı okuyor
On beşinde bir arkadaş
inancını savunurken yargıca
anladı bulana durula akmakta olan şeyi.
Sayfa 116Kitabı okuyor
Yokum arkadaş düşünmekle varılan tada
hayata yalnızca kafanı banmak
gövdende namusluca güdebilmek sevinci
elbet burkulup kalmaktan iyi.
Sayfa 111Kitabı okuyor
Var mıdır nalçaları sevincin
gün tene değince kanatları uzar mı
derin bir secde gibi rüzgara aşılanmak
dostları düşünmenin çarpıntısından mı
Sayfa 111Kitabı okuyor