Bundan 3ay önce anneme ağrı kesici verilsin diye götürdüğüm hastanede annemin kanser olduğunu öğrendim. Bir kaç gün önce 3.kemoterapisini aldı. Çok zor bir hastalık olduğunu anneme bakarken onun her şeyiyle ilgilenirken anladım,anlamak ister miydim? Asla! Hayatta en değer verdiğiniz ve ondan başka hiç kimsenizin olmadığı birinin gözlerinizin önünde ağrı çekmesi ve elinizden hiçbir şeyin gelmiyor olması çok zor bir durum. 3.evrede olduğunu çekilen pet sonucundan öğrendik,tek umudum başlangıç olması ümidiydi ama ilerlemişti. Bu süreçte binbir türlü ruh halimle savaştım. Kendimi çok suçladım neden daha önce fark edemedim vs. Her şeyin düzelmesini umuyorum çünkü annemden başka hiçbir dayanağım yok,benim anneme çok ihtiyacım var… daha büyümedim… kendi içimde küçük bir kız çocuğuyum,çaresizim ve kimsesizim…onun yanında ise koca büyümüş genç kızım… her şey bitti dediğim anda hayatımızda çiçekler açsın istiyorum. Bize dua edin… akşınızı bozduysam özür dilerim.