Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Yasir İncedursun

Reklam
Monotonluktan uzak olması belki de serseri yaşantısının en güzel yanıdır. Topluluklar halinde yaşayan insanların ülkesinde,yaşamın yüzü sık sık biçim değiştirir en farklı ve en beklenmedik olaylar her zaman beklenmedik bir anda ortaya çıkar.Bu değişiklik olağanüstü olaylar zinciridir. Serseri bir dakika sonra ne olacağını bilemediği için yaşadığı andan başkasını düşünmez. Harcanan çabanın değersizliğini anlamış olduğundan,çevrenin kaprislerine göre sürüklenmenin tadını çıkarır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Sanat sonuç olarak birazcık beceriyle en aşağılık yalanın bile kabullendirilebildiği, kurtarılmış bir ustalıktan başka bir şey değildir.
Bir köpeğe kemik atmak yardımseverlik değildir.Asıl yardımseverlik,en az köpek kadar aç olduğun bir zamanda o kemiği onunla paylaşmaktır.
Reklam
yürüdüğünüz yol size doğru görünüyorsa, ne olursa olsun yürüyeceksiniz.
Yaşam denen bu kazan, bu fırın, bu ızgara, bu milyarlarca uyarı, kışkırtma, tembih, coşkunluk, bu bitmek bilmeyen baskı ortamı, bu sonsuz üretme, ezme, yutma, engelleri aşma, durmadan ve yeniden baştan başlama makinesi, senin değersiz varoluşunun her gününü, her saatini yönetmek isteyen bu yumuşak dehşet
Ama bu dünyada hiçbir şey sürekli değil; bu nedenle de neşe,ikinci dakikada, birincidekinden farklıdır;üçüncüde bir derece daha zayıflar,sonra bütün bütün yok olur. eski durumumuza döneriz suda genişleyen halkaların sonunda suyun yüzeyi ile bir olup yitmesi gibi
Sevmek mi ben sevmeden edemem. aşksız hayat olmaz.hayatta tek güzel şey roman yaratmaktır.
Nereye gideceğini bilmiyorsan her yol seni oraya götürür.
Reklam
Peki insan bu kadar güçsüzken ve sonunu,her şeyi biliyorken nasıl olur da her parıltıya aldanabilirdi? Hayır,insan, gölgesi kadar bile gerçek değildi. Bir tablo kadar bile var değildi. İşte tablo oradaydı ya dostu?
Sokağa çıktığımda kimseye merhaba demek gelmiyor içimden. Bütün bunlar tersinden bir başkaldırı belki. İçtensizliklere, ikiyüzlülüklere yalanlara. Belki bütün bunlardan kaçmak için... "Sustu"
Nereye hangi yöne gidersek gidelim, sonunda hep kaçtığımız kendimiz çıkıyor karşımıza.
Ne zaman bir yol görse, içinde bir kıpırtı,bir yola düşme,yitip gitme arzusu uyanırdı. Gitmek, durmaksızın gitmek isterdi. Çünkü durduğunda yakalanacakmış gibi bir duyguya kapılırdı.
Oysa insan kendini keşfetmeden hayatta neyin ayırdına varabilirdi ki
1.177 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.