şiirler söyledim belki duyarsın diye
çığlığıydım içinde dilsiz bir şehzadenin
sana seslendim durdum bu küçücük odadan
acımı duy,sensin pusulam benim
ki dünya
silinmiş bir harita
gibi yabancı bana
Sahi bir gün gelir mi o çok inandığımız güzel günler? Gelmez diyor içimdeki ses. Yine de inanıyorsun. İnsan inanır. Gelmeyeceğini birliklerinin geleceğine inanmaksa ahmaklıktan değil, zorunluluktandır. Kendinden başka tutunacak neyin var? İçinde taşıdığın o umut kırıntılarından başka ne var elinde?
- Aramızdaki temel fark ne , biliyor musun ? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar , bayraklar ve din görüyorsun. +Peki sen ne görüyorsun bakalım?
İnsan, sadece İnsan. Seven , acı çeken, acıkan, üşüyen , korkan insan .
Bu dünyada sana kötülük yapmak isteyen insanlar çıkacak karşına, ama unutma iyilik yapmak isteyenler de çıkacak. Kimi insanın yüreği karanlık, kimininki aydınlıktır. Geceyle gündüz gibi ! Dünyanın kötülerle dolu olduğunu düşünüp küsme, herkesin iyi olduğunu düşünüp hayal kırıklığına uğrama.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, mavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
Beni o zaman görseydiniz
Siz de gelirdiniz peşimden.
Ama simdi su aksam saatinde
Son liman kendim, bu döndüğüm,
Bilmiş, bulmuş, anlamış.
Hatırımda, bir vakitler güldüğüm.
Yoluna can serdiğim o kaçış.