Kitab adından fəlsəfi kitaba oxşasa da elə deyildi.Psixoloji olan bu kitab,əsasən, əzabın,ölümün yaşamın bir parçası olduğunu,bir nöqtədə əslində qaçınılmaz olduğunu göstərir.Bu əzabı isə dözülən edən insanın yaşama səbəbidir.İnsanın “həyatın mənası nədir?” sualına onun məqsəd və hədəfləri,yaşama səbəbi cavab ola bilər.Bu sualların vahid bir cavabı yoxdur.Hər kəs həyatının mənasını özü yaradır.Nietzsche “Yaşamaq üçün bir səbəbi olan insan hər hansı necə’yə dözə bilər” deyir.Özümüz üçün yaratdığımız səbəb yaşamı mənalandırmalıdır.İntihar etmə səbəblərinin çoxluğunu insanın həyatda məna tapa bilməməyi,yaşamaq üçün səbəbi olmaması,yəni varoluşsal boşluqda olmağı təşkil edir.
İkinci Dünya Müharibəsi zamanı başına gələn hadisələri yazan yazçının xatirələrini oxumaq çox təsirli idi.Üzərində düşünmək üçün dayandığım çoxlu cümlələrlə dolu bir kitab…
Şunu da net olarak ifade etmeliyim ki ıstırap,anlam bulmak için mutlaka gerekli değildir.Sadece anlamın ıstıraba rağmen mümkün olduğunu ısrarla söylemek istiyorum
Dünyada iki insan ırkı olduğu sonucuna varabiliriz.Sadece iki:Düzgün insanların oluşturduğu “ırk” ve ahlaksızların “ırkı”.İkisi de her yerdeydi,toplumdaki tüm gruplara sızmış haldelerdi
Her şeyi elinden alınmış bir insandan alınamayacak bir şey olduğunun yeterli kanıtını oluştururlar:İnsan özgürlüğünün son kalıntısı olan,koşullar ne olursa olsun kendi yolunu seçme tutumunu.