"Ölümlüler dünyaya egemen olmak için öldürmek ve yok etmek gerektiğine inanıyorlardı. Garip bir egemenlik anlayışıydı, ama geçerliydi" - kitaptan bir alıntı.
Ahmet Haldun Terzioğlu'nun ilk defa kitabını okuyorum, lisan olarak akıcı ve yalın, herkesin anlayacağı bir şekilde yazılmıştır. Bir roman havası vardır.
Pek hoşlanmadığım tarafı ise hem Hasan Sabbah tarafını, hem Selçuklu tarafını okuyucuya tabiri caizse 'zorla' sevdirmeye çalışmasıdır. İki tarafı hem sütten çıkmış ak kaşık misali göstermeye çalışması. Örneğin bir sayfada Seyduna'yı, yani Hasan Sabbah'ın davasını haklı bir şekilde kaleme alması, diğer sayfada ise büyük Selçuklu veziri Nızam-ülmülk'ün siyasetini, faaliyetlerini, "Hasan Sabbah'a olan karşı hareketlerini" haklı görür gibi yazması.
Bu arada Bernard Lewis'in "The Assasins" (Haşhaşiler) kitabını çok öneriyorlar. En yakın zamanda okumak istediğim kitaplardan
