Beden kendi ölçüsünü bilir ama zihin bilmez. Onun istekleri sayısız ve sınırsızdır.Zihninizi büyük bir dikkatle,sebatla gözlemleyin. Çünkü tutsaklığınızın da özgürlüğünüzün de anahtarı onda yatar.
MAHARAJ
Charlie Chaplin 131 yaşında
Özür dilerim ben imparator olmak istemiyorum. Hükmetmek veya işgal etmek istemiyorum. Herkese yardım etmek istiyorum. Yahudi , katolik , siyah, beyaz. Diğerinin mutluluğu beni mutlu ediyor. Hiç kimseden nefret etmiyorum. Hiç kimseyi aşağılamıyorum. Bu dünyada herkese yer var. Dünyada herkesi doyuracak kadar zenginlik var. Hayat hür ve güzel olmalı. İktidar hırsı insan ruhunu zehirledi, nefret duvarları ördü. Bizi mutsuzluğa ve insan kıyımına mahküm etti. Hızı keşfettik ama yerimizde sayıyoruz. Makineleşme bolluk yerine yokluk getirdi. Bilgimiz bizi saygısız ve yobaz yaptı. Çok düşünüp az hissediyoruz. Makineden çok insanlığa, beceriden çok iyiliğe ihtiyacımız var. Aksi takdirde şiddet galip gelecek ve hayat yok olacak...
(Charlie Chaplin'in Büyük Diktatör Filmi Final Konuşmasından)
Okur Takip Önerileri
Birini üzeceksen 5 değil 10 kez düşün,
zira onun parçası olsada kalp yüksek bilincin tezahürüdür.
sen onu kırdım dersin o affettim der evren kamu davası açar, affetmez.
kelebek kanat çırparak fırtına yaratıyorsa sen neden bir insanı kırarak savaşa sebep olmayasın..
ya açlığın sebebi sen isen??
Yağmur senden ötürü yağmıyorsa ,
salgın hastalıklar birini kalben ağlattığın için varsa,
depremleri kırdığın kalplerin hıçkırıkları yaratıyorsa,
ya sen güzel bir insan olursan
dünya "Cennet " olursa..
DENESENE....!
Bir ayet
Aracının direksiyonuna geçip kiliseye gitmek üzere yola koyulan rahip yolda yürümekte olan bir rahibeye rastlar. Aracını durdurur ve kiliseye kadar onunla gelmek isteyip istemediğini sorar. Kadın arabaya biner ve bacak bacak üstüne attığında bacaklarının güzelliği ortaya çıkar.
Rahibin gözü kayar ve bakayım ...derken kısa bir süre için aracın kontrolünü kaybeder. Aracı tekrar kontrol altına aldıktan sonra sağ elini rahibenin bacağı üstüne koyar. Rahibe ona bakar ve şöyle der :
"Rahip, 129. ayeti hatırlıyor musunuz ?"
Utançtan kıpkırmızı olan rahip derhal elini çekerek rahibeye özürlerini sıralar.
Bir müddet sonra aklı tekrar karışır ve rahibenin bacağına tekrar dokunur vites değiştirme bahanesiyle ve rahibe aynı soru ile karşılık verir :
"Rahip 129. ayeti hatırlıyor musunuz ?"
Utancından yine kızaran rahip elini çeker ve "afedersin kardeşim, insanoğlu zayıf düşebiliyor" der.
Kiliseye vardıklarında rahibe arabadan iner ve tek kelime söylemeksizin, ancak çok manalı bir bakış fırlatarak kaybolur.
Rahip aceleyle içeriye koşturur ve bir İncil alarak 129. ayeti açar okumak için 129. ayet şöyle demektedir : İleriye gidiniz, daha yukarılar da arayınız.
Orada güzellikler bulacaksınız..:)
"Asıl hapishane, insanın kendi kafasında yarattığı hapishanedir.Hayatı sınırlayan hapishane odur ki! İlk fırsatta yıkılmalıdır.
Dünyayı daha iyi kavrayabilmek için."
YILMAZ GÜNEY