Hadi gel çok uzaklara gidelim. Adını bile söyleme bana. Kimliğini de alma yanına. Adımız “hayatım” olsun. Daha sonra daha güzel ve anlamlı kelimeler buluruz birbirimize. Sen bana “tapirim” dersin. Ben sana “koalam” derim. Ama uzaklarda deniz olsun. Ayın hilali düşsün önce yüzüne, sonra yüzünün yansıması suya…Gözlerimiz biraz ıslak olsun ama
" O zamanlar insanlar, daha iyiydiler denemez, kim bilir, ama daha başkaydılar. Belki de kuşları daha çok seviyordular. Belki de yürekleri yufka, daha acımayla, daha sevgiyle doluydular. Belki de doğaya daha yakındılar, kim bilir..."