Mən gözlərimi yumdum, bir lil axını kimi axıb gələn, özüm üçün yaratdığım o balaca dünyamı viran qoyan, məni müdafiə edən və mənə keçmişin ağrısını hiss etməyə imkan verməyən zirehimi dağıdan xatirələrə daldım.
Babam bizim bir hissəmiz idi və o öləndə bütün bunlar da həyatımızda yox olub getdi...O fərqli idi, heç kəsə bənzəmirdi....Onun ölümü ilə heç vaxt barışmadım.