Hayatımızdan acıyı uzaklaştırmaya çalışıyoruz; kendi hayatlarımızı da, çocuklarımızın hayatını da pürüzsüz, engebesiz, acısız hale getirmeye çabalıyoruz. Hayat kebapçı dükkânı değil, bize acılı ve acısız diye seçenekler sunmuyor; acı, kaçınılmaz. Dahası, acı gerekli. Insan olarak türümüzün devam etmesi acı çekebilme kapasitemizde gizli olabilir.