Florence lea
@Florencelea
Tek amacım sanatın bir parçası olmak.
İnstagram : florencekubus
6 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Florence lea tekrar paylaştı.
"Sevgi mi kaderi kovalar, kader mi sevgiyi?"
Sayfa 85 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sone2
Kırk yılın kışı, güzel alnını kuşattı mı?
Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık?
Gençliğinin kibirli, süslü giyim kuşamı,
Beş para etmez olur, hırpani yırtık pırtık.
O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir,
Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu,
Dersen yuvaların çökmüş şu gözlerdedir,
Bencillik utancıyla israfa övgüdür bu.
Kavuşur güzelliğin çılgınca alkışlara,
“Benim güzel çocuğum beni kurtarır,” dersen,
“Ve yüzümü ağartır ben yaşlandıktan sonra,”
Güzelliğinin onda sürdüğünü göstersen.
O, sen yaşlandığında yeniler varlığını,
Soğuktan donan kanın duyar ısındığını.
Sone1
Artmasını isteriz en güzel varlıkların, güzelliğin,
gül yüzü asla solmasın diye.
Bir güzel yaşlanıp da göçünce yarına,
Anısı yaşar yine körpecik yavrusuyla.
Ama can yoldaşındır kendi parlak gözlerin,
Kendi ateşin besler ruhunun alevini,
Kıtlığa çevirirsin bolluğunu her yerin,
Kendi düşmanın gibi, ezersin can evini.
Şimdi sen yeryüzünün taptaze bir süsüsün,
Varlığın çiçek dolu bahardan müjde taşır,
Ama kendi koncanda ruhunla gömülüsün.
Pintiliğin arttıkça kendi sonun yaklaşır,
Dünyaya acımazsan, oburlar gibi ancak,
Varlığın da, mezar da, güzelliği yutacaktır.
Okur Takip Önerileri
Sone
Benzetebilir miyim seni bir yaz gününe?
Sen ondan daha sevimlisin, daha sakinsin.
Sert rüzgarlar hırpalar mayısın narin çiçeklerini,
Yaz ise pek çabuk geçer.
Bazen, kızgın parlar gözü semanın,
Bir karartıyla sık sık söner altın bakışı,
Her şey güzelliğini kaybeder,
Tabiat sebep olur bazen bu kararsız akışa.
Fakat senin ebedi yazın hiç sönmeyecek,
Dönmeyecek sendeki güzellik bir yalana.
Ölüm sana yaklaştı diye, öğünmeyecek,
Sen eşitken ebedi mısralarla zamana.
Görebildikçe gözler, yaşadıkça insanlar,
Seni yaşatmak için yaşayacak bu sözler.
Yıldızları süpürürsün, farkında olmadan,
Güneş kucağındadır, bilemezsin.
Arkan dönüktür, bir çocuk gözlerine bakar,
Ciğerinde kuruludur orkestra, duymazsın.
Koca bir sevdadır yaşamakta olduğun, anlamazsın.
Uçar gider, koşsan da tutamazsın.
Yaradan, kadın yüzü çizmiş sana eliyle,
İstek dolu sevgimin efendisi dilberi,
İnce kadın yüreğin öğrenmemiş hile,
Bilmez kadınlardaki kancık döneklikleri.
Gözlerin daha parlak, kahpelikten yoksundur,
Neye bakarsa baksın, altın yaldız kaplatır,
Erkeklerin en hoşu, en hoş şeyler onundur,
Erkekleri büyüler, kadınları çıldırtır.
Seni önce kadın olarak yaratmış olsa,
Yaradan bile çılgın bir sevgi duyacaktı,
Ama bir hiç uğruna fazlalık verince,
Varlığına doymaktan beni yoksun bıraktı.
Değil mi ki kadınlar için yaratmış seni,
Sen sevgimi al, onlar sömürsün hazineni.
Ophelia
Sevgili Ofelya, ben vezin-mezin bilmem.
Ben oflarımı sokamıyorum kafiyeye.
Lakin seviyorum seni, sen,
Ofelya’yı Of! Of! Of! Elveda! ...
Hamlet Hamlet kaldıkça senin Hamletin olan Hamlet.”
“Canım Ophelia, beceriksizim şiir yazmakta,
İçimdekini kalıba dökme sanatım yok,
Ama çok, her şeyden çok seviyorum seni,
İnan bana ve Tanrı’ya emanet ol.
Canı teninde kaldıkça sevginle yaşayacak,
Hamlet.”
Bir kitap okudu
252 syf.
10/10 puan verdi
Bir kitap okudu
900 syf.
10/10 puan verdi
“Hiçbir zaman aramayı durduramazsınız; çünkü hiçbir zaman bulamazsınız.”
“Yapabileceğini düşünen yapabilir, yapamayacağını düşünen yapamaz. Bu değişmez ve tartışılmaz bir kuraldır.”
“Küçük bir çocukken annem bana şöyle demişti: ‘Eğer asker olursan general olacaksın, rahip olursan Papalığa yükseleceksin.’ Ama ben ressam oldum ve Picasso olarak kaldım.”
“Her çocuk bir sanatçıdır, sorun büyüdüğümüzde nasıl sanatçı kalabileceğimizdir.”
Van Gogh’un dediği gibi “Sarısız ve turuncusuz mavi yoktur.”
Vincent Van Gogh
Bence, ben sıklıkla zenginim, para olarak değil, fakat zenginim çünkü kendimi kalbim ve ruhumla adayabileceğim, hayatıma ilham ve anlam veren mesleğimi buldum."
O kadar çok konuşmuştur ki, karşısındaki kişinin değişmeyeceğini anlamıştır ve bundan dolayı bırakırken yarı yolda sevdiğini, artık konuşsa da bir şeylerin farklılaşmayacağını bildiği için, sessizliğe bürünmenin doğru olacağını bilen kadının yaptığı durumdur...
susunca daha kıymetli olunması muhtemel... peki ya konuşunca, hiç susmayınca, içini akıtınca, sözlere vurunca yaşanılanlar, işte o zaman dayanılamıyor... çünkü gerçekler erkeği perişan ediyor...
ve o kadının susması için yalvarıyor erkek içten içe...
bunu bilen kadın ise, susar zaten konuşmadan, arkasına bakmadan çıkar gider hayatından...
değmeyeceğini bilir çünkü...
----Cemal süreya---
Edouard Manet
İnsanın söyleyecek bir şeyi olmalı. Yoksa olmaz. Her şeyden çok resmi sevmeyince insan ressam olamaz. Hem sonra mesleğin inceliklerini bilmek de yeterli değildir. Duygu ve çoşku da gerek. Bilim çok iyi ama bizim için imgelem daha da gereklidir..
1000Kitap'a katıldı.