Çekip giden bir kadının geride bıraktığı son hicaz hüzünleri özenle toplamalısın odanın içinde. Bir kristal bardağı tutuyormuşçasına özenle toplamalı ve mümkün olduğunca gözlerden uzak tutmalısın.
Nisan yığılıyor üzerime sevgilim.
Dışarı çık ve parmak uçlarından güneye salınsın kırlangıçlar. Meleklerin sözlerine karışsın kanat çırpışları.
Okur Takip Önerileri
Yarın sabah olduğunda hayat adına dirençli bir sözcük söyleyeceğiz.
Yeniden!
Yeniden!
Yeniden!
Ve Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır
Anlamlı bir cümleye yetmez köpeksi hırıltılarınız ve kimsenin anlamadığı bir dilin çaresizliğiyle dolaşırsınız mabetlerin etrafında. Geçmiş hayat izleri insafsız bir rüzgârın eteklerinde kalmıştır oysa. Bir bulutun bereketli göğüslerinden gelen yağmur artık uzaklara düşmektedir ve kurak günlerin açlığına takılır yüreğiniz.
Zeze, gidişinle tüm harfleri de götürdün. Boğuluyorum
Kimsenin duyamayacağı bağırışlarda kaybolur son sözcükleriniz. Yeni bir cümle kuramayacak kadar kelimesiz kalırsınız kendi cehenneminizde.
Sayfa 8
Hayatınızın bir ayrıntısında göze batmayan bir nesneye dönersiniz örneğin, gitgide artan yabancılaşmanızda. Bir banka cüzdanındaki ya da kredi kartındaki sayılardan herhangi biri olmak gibi. Mevduat hesaplarında bırakılmış bereketsiz bir hayatın ortasındaki sayılardan biri. Bir reklam spotundaki harflerden biri olarak dünyaya gözlerinizi açabilirsiniz. Bir sabah, bir ayakkabı çekeceği ya da bir bilgisayar klavyesi olarak uyanmakta mümkün. Öz benliğine yabancılaşmış herhangi bir nesne. Eşyaların ürperten sessizliğine düşüp, kutsalı yitirilmiş sessizliklerde boğulabilirsiniz.
Sayfa 8
Bir sabah uyandığınızda Gregor Samsa’dan daha talihli olmayabilirsiniz.
Sayfa 7
Bir sabah kalktığınızda yatağınızdan, hayatın yaldızlarının dökülmeye başladığını fark edersiniz. Yaşlı ve umutsuz bir yüz gibi bakakalır gözlerinize. Lavabodan dökülen boyalar, üstü uzun zamandır örtülmüş bir gerçeğin hazin yüzünü ortaya çıkarır. Eskiden kalma bir tedirginliğin gizlenemez titreyişleriyle dolar avuçlarınızın içi. Yine bildik kaçışların yol öyküleri aynadan süzülen damlalara karışır.
Sayfa 7