Hangi derdimiz kalıcı..
Hangisi ebedi,? ölümü düşündükçe aslında yaşadığımız sıkıntılar, kırıklarımızın kaybolduğunu gördüm.
Dertlerimiz bizi oyalamakla sorumlu gibiler , düşündükçe geçeceğini biteceğini isteriz , böyle değildir geçmezler ,sürekli onları düşünelim kafa yoralım kabuk bağlamaya çalışan yaralarımızı tekrar kanatalım , düşünelim, ağlayalım, zamanımızı onlara haracayalım isterler ..
İlgiyi çok severler..
Depresif kişilik duygularını , empoze ederler sürekli beynimize hoş gösterirler ..
Affedince hafifleyecegimizi daha güzel bir yolculuk yapmamızı istemezler , affetmeyi düşündürmezler bile ..
Uzak tutarlar, affetmeyi ..
Zor gösteriler..
Ağırlıklarla çıkılan yolculukta , hafifliği özlediğimizi bile farkettirmezler..
Eda..