Bir kadın olarak hayata başladıysanız hangi yüzyılda olursanız olun öğreneceğiniz ilk kelime ‘savaş’tır. Kadınlar hep savaşır. Kendi kimlikleriyle, karşı cinsin baskısıyla, çevresindeki bakışlarla, ‘kim ne der’ cümleleriyle... Hep ellerinde kalkanla dolaşırlar. Korunmaya değil kendi kendilerini korumaya muhtaçlardır. Erkeklerin kadınlarda itici buldukları ‘erkek düşmanlığı’ olgusunu aslında erkekler çıkarmıştır. İlk zamanlardan şimdiki zamanlara kadına değer veren erkek sayısı giderek azalmakta ve yazarın baş karakterindeki gibi binlerce Firdevs hakkını savunduğu için bugün ölmektedir. Tek istediği değer görmek olan kadınlar (değerden kastım insan olduğumuz için) kimi erkek için kendilerince hoş zaman geçirecek oyuncak, kimileri için çocuk bakıcısı, kimileri içinse yanlarında taşıdıkları bir çantadır sadece. Kendi kimliğini oluşturamadan, sözde kanunlar yüzünden vicdandan yoksun cahil toplumda çalkalanıp kaybolan Firdevs... Kitapta bir Firdevs üzerinden milyonlarca kadının iç dünyası yansıtılmış. Okurken insanın kendinden utanacağı gerçekleri yüzümüze çarpmış yazar.
Firdevs’in adı dün Özgecandı, bugün Helin... Hayalleri çalınan bütün kadınların hüznü var kitapta.
