Sabitlenmiş gönderi
Yalnızdım, kendi dünyama hapsolmuştum, diğerleriyle iletişim kıramıyordum, beni diğerlerinin hayat alanı ile eylemlerinin dışında tutan ve benimle onların varoluşu arasındaki bağlantıyı kesen cam bir duvar vardı.
Sayfa 13
"Sevmeyi özledim biliyor musunuz ?
Kayıtsız şartsız bir gülüşü. Olur olmaz yerde ağzıma bir öpücüğün konmasını. Bir doğruya sevinmekten çok bir saçmalığa gülümseyebilen hoşgörüyü. 'Nerde kaldın' ayazını değil, 'hoş geldin' iyiliğini..Yağmuru kirpiklerden içmeyi. Yumruk kadar bir yüreğe dünyayı sığdırma hünerini...
Okur Takip Önerileri
Kendimi dünyanın tam ortasında, küçücük bir kutunun içinde hissediyorum. Dünyanın bütün ağırlığı içinde bulunduğum bu küçük kutunun üzerine çöküyor. Kutu ufalıyor, ufalıyor, ufalıyor. Büzüştüğünü hissedebiliyorum. Bazen haykırmak istiyorum. Sesim kısılıncaya kadar. Ölünceye kadar. Yazamıyorum. Sözcükleri bulamıyorum. Tam umutsuzluk.
Ben üzgündüm ama onlara 'yorgunum' dedim.
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Kirli, acı bir su gibi yürüdü içimde
Dokunduğum, gördüğüm her şeye sindi
Ürperdim, korktum ve biraz şaşırdım
Bugün oturdum ölümü düşündüm
Yağmur altında ya da karanlıkta
Bir başıma kalmış gibi.
Sevgilim böylesine alımlıyken
Güz kuşlarının güneye doğru akıp gideceği yol iyice belirmişken gökyüzünde
Onarırken, sararken
Denize karşı bir bankta,
Omzuna başımı yaslayıp,
Sesinden şiirler dinlemek gibi
Çocukça isteklerim oldu..
Bağışla..
Nazım Hikmet Ran
“Efendim, siz de kendinizi kral sanıyorsunuz. Hâlbuki zavallı bir soytarıdan başka bir şey değilsiniz.“
Sayfa 54
“Çok azımız var olan gerçeğe bir yenisini ekleyip bir hakikat yaratabilir”
Sayfa 39
..Bizi de suskunluğumuz mahvetti,..
Sayfa 34