Harpčı
@Harpp
Sıradan olmayıp yine de fark edilmeyenlere ithafen
Bazen de olmayınca olmuyordu
İhtimallere dayanarak ne zaman yıkılacağını bilmeden sürekli tetikte yaşamak mı bu korkunç dostum
Dm'me yazmayın hanımefendiler ricamdır
İÜC
Psikoloji isteyen bir öğretmen adayı
9 Kasım 2001
44 okur puanı
Temmuz 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Sabitlenmiş gönderi
Herkesi ve her şeyi boş verip de ya seni kazanamazsam korkusu kho sen nasıl bir şeysin be
Ben yolumdayım fakat yol bende değil. Kimse yapmadığı için yaptıklarımdan ibaret hayatım. Evrene verilmiş bir kurban gibi... Bugün yksden çıkınca yolda seni gördüm sandım. Niçin bilmiyorum ama bana o kız sen olmalı imişsin gibi geldi. Ama sen pembe giyer misin ki? Kahverengi bir gözlüğü vardı adetim değildir ama uzun uzun baktım telefona gömülü durakta ayak parmaklarını bükerek kucağındaki çantasının düşmemesi için çabalayan haline. Hem adı da Çiçek'miş Küçük değil. Ama belki o da bir büyüğü ile konuşuyordu.
Okur Takip Önerileri
Milime gerek dahi yok, kilometrelerce uzağımdasın zaten kadın. Bense gömleğime değip geçen rüzgarın senin balkonunda saçlarını okşamış olma ihtimalini düşünüyorum.
Yaşayabildiğim sürece sorun yok, öldüğümde ise zaten sorun yok. Hayatımda o yüzden genel olarak bir sorun
Yok.
Şu an sorsan bana, karşılıklı iki koltukta gece yarısını etmek isterdim seninle, güneşin batarken yüzüne yansımasını izlemeyi sonra kayboluşunu ve ardından benim ayımın senin yüzünde doğuşunu.. şu an sorsan bana ne hissettiğini bilmeyi isterdim o donuk bakışların ardından, kollarını birbirine bağladığında kendini benim yanımda korumaya aldığını düşünür üzülürdüm belki de.. şu an sorsan bana nefesim yetmiyor ciğerlerime, dünyadaki sana da kalsın oksijen diye zorluyorum kendimi.. şu an sen sorsan var ya bana, göğsüne uzanıp aklım çıkıncaya kadar ağlamak isterim ta ki uyuyana kadar sonra sen beni hafif üzerinden atıp üzerimi örterken rüyama giren yaşanmamış bir sürü anılarımızı tekrar tekrar düşleyene kadar.. Ama ''şu an'' hiç yok, olmadı olmayacak ta ki bitene kadar ve küçük bırakana kadar büyüğe nefreti...
Bedeni kocaman adam, yüreciği sırılsıklam bir çocuğum sallanırken şu vakit bebek parkındaki salıncaklarda.. Ve sen kadın, sen yaptın ben yapmadım bunu. Yine de kızmadıkça sana, yine sağlarken içimde nefes almanı ve yine rastlarken sana yanımdaki bu boş turuncu salıncakta; bu denli öfke duyma bana.
Bir gün çok mutlu olduğum, çok mutlu ettiğim bir aile kuracağım.Yanlız kiminle onu bilemiyorum, henüz kendisiyle tanışmadık. Tanışırız bir ara herhalde diye düşünüyorum.
Yine o insanla konuşurken, o bilindik yemekleri yerken ya da benim gibisi için yine her akşam bir radyo tiyatrosu eşliğinde uyurken, nasıl da küçük bir çocuk gibi heyecan duyuyor insan
Sürekli yolun başına şöyle dönüp bakmanıza sebep oluyor bazı insanlar, geri dönüp o yolu tekrar yürüyemeyeceğinizi bile bile bakmanıza..
Hayatımı bir çakıl taşını bile anlamlandırmak üzerine kurmuştum, bazen anlamanın can yakacağını unutarak..
Umudu o kadar hafife almamalı insanoğlu. Umut varsa ölünse dahi kalınır umut yoksa önüne bir çakıl taşı çıksa gidilir. Bir umut aslına çok şeydir..