RojAryan
RojAryan
@Helder
Boşluk
Mem'de Memur.
Mardin
Mardin Khaleesi
29 reader point
Joined on March 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Kitabın ismi Klara Miliç. Ne kadar da çekici bir isim değil mi?
Dikkat! Sabahattin ali'nin atıfta bulunduğu mistik bir uzun öyküdür ;)
Turgenyev'in 1882 yılında yaşanmış bir olaydan esinlenerek kaleme aldığı bu eser aynı zamanda onun son eseridir.
Dostoyevski'nin ölümünden bir sene sonra yazılan bu öyküde sanki başlangıçtan sonsuzluğa uzanan
Çehov'un mekan tasvirlerinde; kendisinin rehberliği eşliğinde bizi bir gezintiye çıkarıyormuş gibi hissedersiniz.
Karakterleri analiz ederken ise; mizahi bir üslupla da ele aldığı gözlemlerini okuyucunun sıkılmasına yer vermeden anlatmayı becerebilen nadir yazarlardan.
Karakterleri iyice tanıyıp ruh hallerine yönelik bilgi edindikten sonra diyaloglarını dinlemek aşırı zevkli bir hal alıyor. Tıpkı bir yazara hayranlığının artması ile kitabını eline alırkenki yükselen heyecan gibi.
Yaşarken hiç dikkat etmeyeceğimiz detayları ve hikayenin akışını etkileyecek olan olayları aynı özenle aktarıyor. En acıklı olayları sıradan bir şey anlatıyormuş gibi yalın bir dille anlatması da okuyucuyu etkileme kaygısından uzak olduğunu gösteriyor. Bu sevdiğim bir özelliktir. Yani bir olayı abarta abarta ısıta ısıta anlatıp bakın burda üzülmeniz gerek hadi kahrolun diyen yazarlardan değil. Okuyucunun ne hissedeceğini okuyucuya bırakıyor Çehov.
Hiç bir şeyi uzatmıyor. Tek bir kelime ne eksik ne fazla.
İnsanların tekdüze yaşamı üzerine bir sorgulama niteliğinde olan felsefi düşüncelerini kitabın içine öyle güzel serpiştirmiş ve öyle bir yalınlıkla aktarmış ki felsefeyi sevmeyen biri bile sıkılmadan okuyup anlar.
Lüzumsuz... Lüzumsuz olduğunu bilen, varlığının önemsizliğinden haberdar olan Çulkaturin'in günlüğünde; kaybolmuşluğun içine damıtılmış melankolik bir karanlığın belirsizliğinde, hiçliğin içine gömülmüş bir lüzumsuzluğun hikayesini dinleyeceksiniz.
Bırak bu laf cambazlığını da neden okuyayım bu kitabı onu söyle?
Tamam sakin. Anlatıyorum. Sanırım şöyle bir alıntı sizin bu kitabı neden okuyacağınız üzerine bir fikir oluşturacaktır.
"Hayatım birçok açıdan diğer insanlardan çok da farklı değildi. Baba evi, üniversite, devlet dairelerinde küçük memuriyetler, emeklilik, küçük arkadaş çevreleri, namuslu bir yoksulluk, makul zevkler, iddiasız uğraşılar, ölçülü arzular... Lütfen söyleyin, bunlara yabancı olan var mı?"
Turgenyevin özentilikten uzak, orijinal bir yalınlıkla kendine özgü kalemiyle betimlediği tekniğine yine hayran kaldım.
Okuyucuyu etkileme kaygısı taşımadan olanı olduğu gibi söylemesi ise beni daha çok etkiledi.
Turgenyev'in sesi öyle samimi ki; denizin karşısında sizinle birlikte oturan bir adamın şikayetsiz efkarı kulağınıza çarpıyor gibi hissediyorsunuz. Güneşin batışını birlikte seyretmeye daldığınızda ise; karanlık her çöktüğünde hüzünlü bir adamın, içinizi saracak olan o melankoli kokusunu sesinde hissederek dinlemeye koyulacaksınız. Bu ses bir kemanın sesi gibi hep hüzünlüdür. Güneşin batışıyla etrafa çöken karanlık arttıkça, hikayede yükselen hüzün de içinizi karartacak.
Hüzünlü okumalar dilerim.
Reader Follow Recommendations
This text has been automatically translated from Turkish. Show Original
It is Dostoyevsky's second novel published after his novel The Humans.
It has a very interesting, strange and entertaining story, which is equivalent to the character created. Mr. Goladkin is such a character that I would like to express my apologies that he contains resentment, shyness, timidity, indecisiveness, restlessness, paranoia, contradictions, anxieties, division and defeatism.
However, his illness becomes inextricable when he is mocked by his colleagues at a fancy ball he attends and is expelled from this ball as a result of his strange behavior.
Mr. Golatkin, with all hell breaking loose in his head and being dragged into a stormy turmoil, eventually creates his superego and begins to struggle with it.
In other words, our author presents us the process before schizophrenia and the moment when schizophrenia broke out, with the grace of his tremendous intelligence and observation power.
Dostoyevsky also contributed to the science of psychology by portraying this character in his book. As a matter of fact, while there was not enough information about the diagnosis of schizophrenia at that time (1846), the fact that he used his genius to write such a wonderful novel on paranoid schizophrenia with his master pen deeply affected Freud.
It's a short, tiny but informative novel that you can both have fun and feel sad while reading.
It was also adapted into a movie under the name 'The Double' in 2013.
Kabil üzerinden Tanrı’nın adaletinin sert bir üslupla (bana göre) sorgulandığı oldukça ironik ve tuhaf bir kitap.
Saramago bu kitaptan sonra Portekiz’den ayrılıp Kanarya Adalarına yerleşmiş. Bu da yazdıklarıyla sorgulamak istediği şeyde biraz aşırıya kaçtığını gösterir.
Gerçeküstü bir imgelemi kullanarak masalımsı bir tad veren bu romanın kurgusu pek hoşuma gitmemiş olsa da kurduğu o kendine özgü yetenekle süslediği harikulade cümleleri için okunmaya değer bir kitap.
