Hülya Koç (@Hulya_Koc) 1000Kitap'ta

Dünyaya ait olmadığımın farkında olalı bir hayli zaman oldu lakin yaşam bir dönence değil, evreler ve duygular gelir geçer. Yeter ki yolundan ayırmasın ya Rab. Burası ne zalim bir yermiş. Kısaca "yoruldum". Hepsi bu.

Kitabı okudu

Harflerin Sen Hali Hülya Koç

Hülya Koç

@Hulya_Koc

18 Mart 00:00

Felsefe-Düşünce

İnsan olmaktı mevzu

Reklam

Hülya Koç

@Hulya_Koc

15 Mart 13:03

Edebiyat

Sancılı bir akşam üstüydü, sıkışan ruhuma dar geliyordu dünya. Acemi terzi çırağı gibi tadilata başlamıştım bir kere, kenarından köşesinden kesip, biçip adam ederim sanıyordum, öyle de oldu. Ufak tefek detayları görmezsek, sonunda toz bezi de olsa büyük bir kısmı, onarılan gurur ve eğilip bükülmeyen o dik duruş fazlasıyla yeterdi bana. İşte bu, her kaybedişe değer.

Kitabı okudu

Harflerin Sen Hali Hülya Koç

Hülya Koç

@Hulya_Koc

13 Mart 11:46

Kitap Alıntısı

Sancılı bir akşam üstüydü, sıkışan ruhuma dar geliyordu dünya. Acemi terzi çırağı gibi tadilata başlamıştım bir kere, kenarından köşesinden kesip, biçip adam ederim sanıyordum, öyle de oldu. Ufak tefek detayları görmezsek, sonunda toz bezi de olsa büyük bir kısmı, onarılan gurur ve eğilip bükülmeyen o dik duruş fazlasıyla yeterdi bana. İşte bu, her kaybedişe değer.

Hülya Koç

@Hulya_Koc

11 Mart 13:07

Edebiyat-Düşünce

Karmaşık ruh hâlime aldırış etmeden cetvelle çizilmişçesine orantılı hatalar yapmak şu an için oldukça hadsiz geliyor. -Hülya KOÇ

Sayfa 183 - Ateş YayınlarıKitabı okudu

Harflerin Sen Hali Hülya Koç

Hülya Koç

@Hulya_Koc

09 Mart 11:42

Edebiyat

Telâffuzda kısa lâkin verdiği duygusal ızdırabın bir hayli uzun olduğu ve eşitsizliğin boy gösterdiği ömür güzergâhından anladığım şu: Değer görmediğiniz yeri terk edin, biliyorum yazıldığı kadar kolay değil, elbette zor olacak ama kalırsanız eksileceksiniz. -Hülya KOÇ

Sayfa 168 - ATEŞ YAYINLARIKitabı okudu

Harflerin Sen Hali Hülya Koç

Hülya Koç tekrar paylaştı.

İlkay Yurttaş Koşar

@Biraskkitap

28 Ekim 2023 04:15

208 syf.

· Kitabı okudu

·

Puan vermedi

·

Beğendi

·

18 günde okudu

Bir metni, bazen bir şiiri okurken sadece içimizden geçenleri okuruz, belki taban tabana zıt şeylerdir yazanlar, çok iyi bildiğimiz bir insanı, bir anı, bir duyguyu anlatıyormuş gibi gelir yazan kalem. Kimbilir belki de zıtlığın birliğinde duygudaş oluruz, çaydaş oluruz o satırları kaleme alan ile.... Tanımadığımız yüzlerde tanıdık bir ifade yakalamak gibi yabancı ama bir o kadar da tanıdık. En derinlerimize sakladıklarımızın açığa çıkıvermesinin yaşattığı şaşkınlık, kimi zaman ince bir sızı hissetmek gibi, kimselere açmadığınız gönül kapınızın ardına kadar açılıvermesi gibi... "Hiç söylenmemiş, adı duyulmayan, narası sağır seslerin diliyim ben. Sınırı olmayan ve hudut tanımayan tek yer kalemim, o da kağıtlara küs şimdilerde." "Eskiden kendimle aynı fikirde değildim, neyse ki değişebiliyoruz. Adı üstünde eskiden..." "Zifiri kuyunun en dibinden gökteki ayı gösterenin vardır elbet bir bildiği..." "Zaman zaman yaftalı adımlarla, çölde su bulmuş gibi b/aşka koşuyor ; sonra bulduğunu sandığın şeyin bir seraptan ibaret olduğunu anlıyorsun. Bunu anladığın an, daha da büyüyor içindeki boşluk. Neyi nereye koyacağını bilmediğin kavram kargaşasına hapsolmak ne acı... " "Nasıl olur, bu mümkün değil!" gibi fezaya yükselen naralar atma çünkü insan bu üstadım, bozulur. " Sevgili yazarımız Hülya Koç'un bir dost ile çay sohbeti tadında yaşanmışlığa dair yazdıklarını okumak büyük keyifti. Klasik bir söylemdir belki ama tam da anlatmak istediğim şu ki ; kendinizden çok şey bulacağınız bu güzel, tatlı sohbeti kaçırmayın derim :-)