Sonra sol yanıma umudun fedakâr elleri dokundu. Acıyan kalbimin üzerine gözlerinden dökülen her bir damla, dua gibi düşüyordu üzerime. Her aldığım yarım nefesin durağında, bir kez daha “Ben buradayım, gitmedim demek istedim babama.” O an tutmak istedim titreyen ellerinden. Belki de son kezdi. İşte tam da bu yüzden, öpmek istedim o avuçları nasırlarının üzerinden.
-İlk Cemre Düşerken
Üstü açık bir zindana mı dönüyor dünya dedikleri
Gönü mumdan olanları ateşiyle yakar oldu bu iki kapılı han
Çaresizlik içinde yüreği yaş akıtanlar çoğalmış
Vicdanını zincirleyenler