Şimdi iradesiz kalan,acıya kendi rızasıyla katlanamayan kalbim...

Kalbimiz veya zihnimiz için en önemli şeyin ne olduğunu bize mantığın değil başka güçlerin gösterdiğini yaşadıkça adım adım tecrübeyle öğreniriz.Böylece başka güçlerin üstünlüğünü kendiliğinden fark eden akıl mantık yürüterek bu güçler karşısında pes eder ve onlarla işbirliği yapmayı onlara hizmet etmeyi kabul eder.

Ama zekâmız ne kadar keskin olursa olsun, kalbimizde yer alan tek tek duyguları algılayamaz; çoğu zaman uçucu halde var olan duygularımız, onları ayrıştırabilecek bir olgu tarafından katılaştırılmadıkları sürece, kendilerini belli etmezler. Kendi kalbimin içini açıkça görebildiğimi zannederken yanılmıştım.

Aşk gerçek aşk tamamen teslim olmayı gerektirir mi?

İçimde yeni bir delilik tohumunun yeşerdiğini duyumsamaya başlamıştım.