Irem (@Irem_Ozbagci) 1000Kitap'ta

Irem

@Irem_Ozbagci

Okur

20 Mayıs 2002

9 okur puanı

Şubat 2020 tarihinde katıldı

Okuma Hedefleri

2024 Okuma Hedefi

7/30 kitap - 11 günde 1 kitap okumalı.

40Kitap 2Takip edilen 7Takipçi 3İnceleme 1Alıntı 0İleti

Irem

@Irem_Ozbagci

18 Nisan 16:54

Bir kitap okudu

432 syf.

6/10 puan verdi

Beğendi

Evelyn Hugo'nun Yedi Kocası Taylor Jenkins Reid

8.7/10 · 3.195 okunma

Reklam

Irem isimli okurun 11 yeni kitabını göster

Dürtülerimiz yalnızca açlık, susuzluk ve istekten ibaret olsaydı, neredeyse özgür olurduk; ama şimdi esen her rüzgârla, tesadüf eseri bir sözcükle ya da kelimenin bize iletebileceği bir manzarayla etkileniyoruz.

Sayfa 117Kitabı okudu

Frankenstein Mary Shelley

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör

Irem

@Irem_Ozbagci

08 Şubat 14:21

2024 okuma hedefini ekledi.

2024 OKUMA HEDEFİ

7/30 kitap - %23 tamamlandı

7 kitap okudu

30 kitap

2.048 sayfa

2 inceleme

1 alıntı

11 günde 1 kitap okumalı.

OKUMA RAPORUNU GÖSTER

Irem

@Irem_Ozbagci

21 Ocak 15:35

Korku-Gerilim

375 syf.

· Kitabı okudu

8/10 puan verdi

Beğendi

3 günde okudu

[Spoiler içerir] Burda bir sürü kişinin yazdığının aksine bence kitabın demek istediği şey ölüler ölü kalmalıdır değil kesinlikle. Asıl gösterilen yakın birinin kaybından sonraki yas süresince insanın neler yapmaya hazır olacağı. Stephen King’in okuduğum 5. kitabı ve içlerinde en az korkuncu buydu benim gözümde. En az etkileyici olanı değil ama kesinlikle. Hatta kapağini kapattıktan sonra duvara uzun uzun bakmama neden olacak kadar da kalp parcalayıcı bir kitaptı. Louis’in o malum olaydan sonraki davranışları ve düşünceleri ne kadar manyakça olursa olsun hiç de abartı gibi gelmedi. Hatta onun durumunda olsam ben de muhtemelen öyle yapardım dedirtti bu da kitabın en sevdiğim kısımlarından biriydi. Ayrıca King’in en güzel sonlarından biriydi bence, basit ama etkili ve ürpertici.

Hayvan MezarlığıStephen King · Altın Kitaplar · 201911,7bin okunma

Reklam

Irem

@Irem_Ozbagci

16 Ocak 12:58

Edebiyat-Düşünce

256 syf.

· Kitabı okudu

7/10 puan verdi

Beğendi

3 günde okudu

Genel düşüncelerim, en sevdiğim ve sevmediğim yanları...

Kitap, ortalarında tek bir bölümü dışında keyifli bir okumaydı (hangi bölümden bahsettiğimi biliyorsunuz…). Ayrıca sanırım çok nadir yaşadığım bir şekilde bazı yerlerde kelimeler resmen müzik gibi geldi kulağıma, çok zekice yazılmıştı. Lord Henry de aynı şekilde çok ilginç diyaloglarda bulundu kitap boyunca. Çoğu dediği kendi de bildiği üzere absürttü ve ciddiye alınması için söylüyor değildi dediklerini aslında. Yine de bazı dedikleri beni de düşündürdü. Kitabın kilit noktası olan portre konusuna bayıldım şahsen. Ve de bu kitabın bana öğrettiği bir şey varsa; vücudumun, hayatımın ve kararlarımın izlerini taşımasına artık mutlu olmamdır. Vücudumuzda taşıdığımız izleri ruhumuzda taşımıyoruz. Deneyimlerimiz üzerimizde fiziksel bir iz bıraktıkça hepsiyle bir bir yüzleşmiş oluyoruz. Yaşlanabildiğimiz için ne kadar şanslıyız aslında! Kitabı bitirdikten sonra bir şeyin beni rahatsız ettiğini hissediyordum. Sonunda da ne olduğunu çözebildim. Kitapta olan bir sıkıntıdan çok, benim kendi öznel duygularımmış meğersem. O zamanın avrupa yüksek sınıf insanının yaşamının tembelliği ve sorumsuzluğu beni rahatsız etmiş. Ondan dolayı da karakterlerin hiç biri için fazlaca duygu besleyemedim, ciddiye alamadım üzüntülerini. Oysa farkındayım ki muhtemelen öyle yasamlar gerçekten de vardı zamanında, yine de kitap konusunda ağzımda ekşi bir tat bıraktı objektif bir kusur olmamasına rağmen.

Dorian Gray’in PortresiOscar Wilde · Tema Yayınları · 201772,6bin okunma

24 İleri

46 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.