"Yıllar sonra hiç kimse evinin derli toplu olup olmadığından bahsetmeyecek ama mutlu ve huzurlu yetişmiş bir çocuk uzun yıllar bahsedilecek başarıların tohumunu ekecek..."
Psikolojinin temel bakış açılarından bir tanesi bize şunu söyler ; "Eğer bir kimse her hangi bir konuda abartılı davranışlar gösteriyorsa, o konuda yetersizlik hissettiği içindir..."
Bağırmayan bir anne olmak demek hiç öfkelenmemek, öfkeyi bastırmak, her şeye Polyanna gibi yaklaşmak demek değildir. Öfkelendiğimizde bunu insani yollarla ifade etme becerisi göstermek demektir.
Çocukluk çağının en olumsuz duygulanımları suçluluk, değersizlik ve yetersizliktir. Bu duygular öyle derin, öyle kalıcıdır ki, sadece çocukluğu değil, yetişkinlik yıllarını da bir kıskaç gibi çepeçevre kuşatarak etkisi altına alır.
... bağırmak, otomatik reflekslerimizin bize 'yap' dediği en ilkel tepkimizdir ve çoğunlukla anlık çözüm sağlasa da, uzun vadede etkili bir çözüm sağlamayacaktır.
bir çocuk için annesi ne diyorsa doğrudur.
... Ebeveynler,bir yetişkine söyleyemeyeceği hiç bir cümleyi çocuğuna söylememeli, bir yetişkine kullanmayacakları ses tonlamasını çocuğunda kullanmamalı, bir yetişkine göstermeyecekleri davranışları çocuklarına da göstermemelidir.