Benim yetiştiğim yıllarda halkın tümünü birbirine bağlayan bir ortak alan vardı. Bu alanın içine Hz. Muhammed de giriyordu, Mustafa Kemal de. Peygamber manevi dünyanın sultanıydı, Mustafa Kemal ise bir “vatan kurtarıcı”. Bu konular tartışılmazdı bile. Kimse birbirini “dindar”, “dinsiz” diye ayırmıyordu. Bu ayrımı hala da kabul etmem.