"Yıllar sonra sonra ilk kez içimi aptalca bir ağlama arzusu kapladı, bütün bu insanların benden ne kadar çok nefret ettiklerini anlamıştım çünkü."
"Günlerin nasıl hem uzun hem bu kadar olabildiğini anlamamıştım. Yaşaması uzundu elbette, fakat o kadar genişlemişlerdi ki sonunda iç içe geçiyorlardı. Adlarını yitiriyorlardı..."
"Bir süre sustuktan sonra tuhaf biri olduğumu, beni hiç şüphesiz bu yüzden sevdiğini ama belki de günün birinde, yine aynı sebepten ötürü benden nefret edeceğini söyledi."
