Bir sabah şakaklarıma düşen ilk kırları aynada gördüğümde, gençliğimin artık beni bırakmaya başladiğini anladim.
Uğraşlarimın ve yaşanmişliklarımın çeşitliliğine karşin, günler göze çarpan herhangi bir şey olmadan artarda sıralanıyor ve tıpkı bir ağacın yaprakları gibi önce yeşeriyor ve ardından sararıp yok oluyorlardı.
Sayfa 17Kitabı okudu
Acı çekmeye bile takatim yoktu.
Sayfa 16Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İçimde hiçbir kıpırtı yoktu ve kendimi ışığın asla zaman içinde takılı kalmadan geçerek yol aldiği camdan bir eşya gibi hissettim.
Sayfa 16Kitabı okudu
Ne tüm olanlara kızıyordum ne de onu geri döndürmeye çalişiyordum; onun sağlıklı iç güdüsüyle gerçek bir insandan beklediği sıradan duygulardan hiç biri, içimde uyanmamişti. O an içimde gerçekleşmekteolan donuklaşma evresinin ne ölçüde ilerlemiş olduğunu bir kereden görmeye başladim.
Sayfa 15Kitabı okudu
İçimdeki bu o duygusal soğukluk o denli garipti ki, beni hiç korkutmamişti.
Sayfa 15Kitabı okudu
Demek istediğim, o saatleri bir kez daha hayal ederken onları kaybetme korkusuyla değil, tekrar kavuşmuş olmanın sevinciyle yapıyorum.
Ne var ki, bu satırları zaten yalnızca kendim için kaleme alacaktım ve kendime de tam olarak açıklayamadiğim şeyleri bir başkası için anlaşilir kılmak gibi bir niyetim hiç olmadi.
Sayfa 6Kitabı okudu
"Aşk nedir? "Diye sordu çöl.
" Aşk, şahinin senin kumlarının üstünde uçtuğu zamanki şeydir.
Çünkü sen, onun için yeşermiş bir kırsın ve hiçbir zaman avsiz dönmedi senden. Senin kayalarını, kumullarını, dağlarını biliyor ve ona karşi cömetrsin sen..."
İkisi de aynı dili konuşuyorlardı.
"Ben çölün dilini bilmiyorum ama atim, hayatın dilini biliyor. "
"Çöl insanlar için bir değnek taşidir. Hepsinin adimlarını hisseder ve dalga geçeni öldürür. "
"Cesaret, Evrenin Dili'ni arayan bir kimse için en büyük erdemdir."
"Sevgi artık iyileştirmiyor, sadece nankörleştiriyor. "