Ve…..;kararını verdi. Bütün ızdırapları vehim bir körlükle kabul edecekti.ve yine kızacaktı bu şehrin güneşine.karanlığa düşmandı diye……. Yürüyordu gecenin gölgesinde ıssızdı sokakları şehrin. En sevdiğiyleydi ,yalnızdı yalnızlığıyla beraberdi..Kimseler göremiyordu yalnızlığı,
kimselerden kıskanmasına gerek yoktu.ama biliyordu;her gün batımının bir gün doğumu vardır. Yine herşey görünecek ,lüzumsuz kalabalıklar yutacak yalnızlığını.görünenin kahpe yansıması ,gözlerindeki masumu yakacaktı……… evet kararlıydı kalacaktı .yüzleşecekti bu felaket in vehmiyle . Kaçamayacağını biliyordu artık. Ziyadesiyle bu şehirde en büyük acısı vardı; kimsesizliğin huzurunda yitik şehrin ;kurtarılmayı bekleyeni vardı .aşkı vardı .soğuk fakat acıydııııı….