Kemale Bağırova
@Kamii
Bakı
Bakı, 29 Ağustos
5 okur puanı
Kasım 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Kemale Bağırova tekrar paylaştı.
İnsan nadir halda tək olur, ancaq tez-tez tənha olur.
Sayfa 29 - Qədim qala nəşriyyatıKitabı okudu
Kemale Bağırova tekrar paylaştı.
TƏSADÜF - Allah hadisələrin altında öz adı ilə imza çəkmək istəmədikdə istifadə etdiyi gizli təxəllüsdür.
Sayfa 24 - "Qədim qala" nəşriyyat eviKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Kemale Bağırova tekrar paylaştı.
Üslûp diyorum ne kadar önemli,
Zehri bala,
Balı zehre de dönüştürebiliyor bir anda...
Hayranım saygıyı elden bırakmadan,
Sözü incitmeden, ses tonunu yükseltmeden,
Kelimelerini seçerek konuşabilen insanlara.
“Başarılı olmak, her zaman kıskançlık çekerdi; mesele bu kadar basitti işte.”
Alıntı Şuradan
MUTLULUK
Zülfü Livaneli
“İnsan kendi olmaktan çıkabilir mi, bambaşka bir kişiye dönüşüp başka bir hayat yaşayabilir mi?”
“Herhalde ben lanetliyim!” diye düşünüyordu. “Bu yüzden mucizeleri göremiyorum.”
“Sonra ipin ucunda sallanacağım, urgan boynuma oturup morartacak, dilim dışarı çıkacak ve öleceğim. Anlattıklarına göre insan, bir dakikaya kalmaz ölürmüş. Peki iki dakika sonra nerede olurum?” Aklı bu noktaya takılmıştı, kendi kendine sorup duruyordu: “İki dakika sonra nerede olurum acaba? Nerede olduğumu bilir miyim?”
“Acaba ölüler de düş görür mü?” diye düşündü bir süre. Ölümden geri dönen olmadığına göre, hiç kimse bilmiyordu onların düş görüp görmediğini. Belki de rahmetli annesi şu anda onu düşünde görüyordu. Belki de kendisini asmak üzere olduğuna çok kızıyordu. Öyle ya; hangi anne, kızının kendisini öldürdüğünü seyretmek ister.”
“İrfan hocaya göre rüyaların en kötü yanı, insanın, o sırada rüya görmekte olduğunu bilmemesiydi”
“Bırak hayat bir nehir gibi aksın; olumlu düşünki her şey olumlu olsun; dünyadaki kötülüklerin kaynağı olumsuz düşünmektir.”
“ama demek ki koşullar insanlara en olmadık şeyleri bile yaptırıyordu.”
“Sanki bazı kişiler, çevrelerindeki insanların yaşamını kolaylaştırmak için dünyaya gelir ya, Abdullah da onlardandı işte.”
“Profesör de Endymion gibi kaderini bilmekten korkuyordu. Hayat bilinmez olmalıydı; nasıl yaşayacağını, ne zaman kaza geçireceğini, hangi hastalıklara yakalanacağını,nasıl öleceğini bilen bir insan, Endymion’un kaderini paylaşıyor demekti ve dünyadaki hiçbir ölümlü, bu yükü taşıyamazdı.”
“Demek ki, diye düşünüyordu İrfan, bir ülkenin bayrağından da önemli kavram, ortak ritim duygusu. Melodi değil ritim. Kültürleri birbirinden ritim ayırıyor.”