Hayatımız boyunca yaşadığımız bütün acılar yanılgılarımızın, hüzünlerimizin birikimidir. Herkes kendi acılarının gölgesinde soluklanır. Baharın gelişi çiçekler için tam anlamıyla mutluluk sayılmaz... Çünkü çiçekler açtığı zaman bahar onun bir süre mutlu gülümsemesini sağlar ve ilkbahar bitince yerini sonbahara bırakır ve çiçekler yapraklarını dökmeye başlar. Tıpkı bizler gibi. Kitap bana şu soruyu kendime sormamı sağladı; bir ömür yaşadığımız acıların toplamı bir kitabın bize yaşattığı etkiden daha hafif olabilir mi? Evet bazen olabiliyor. Kitap o kadar muhteşem bir duygu yaşatıyor ki, insan okurken kitabın büyüsüne kapılıp ruhunu kitabın sayfalarının arasında hissediyor. Bir itirafta bulunmak istiyorum. Çok fazla acı çektim, kardeşim ve yakınlarım öldü vs vs.. acıların türlüsüne katlandım fakat hiçbir acı beni bu kitap kadar etkilememişti. Size abartılı gelecek farkındayım ama gerçek bu maalesef. İki gündür aklım başım da değil inanabiliyor musunuz? Gözlerimin altında kızarıklıklar oluştu yüzüm yanıyor, parmaklarımı yüzüme süremiyorum. Gerçekten muazzam şaheser bir kitap. Yazdıklarımı okuyan herkese en içten selamlarımı yolluyorum. Şunu da söyleyip yazdıklarımı sonlandırmak istiyorum. Elinizde ki kitabı bitirdikten sonra mutlaka bu kitabı bulun ve okuyun. Bulamazsanız eğer Pdf olarak indirebilirsiniz. Saygı ve şükranlarımı sunarım. İyi okumalar.
