İlk olarak kitabın çoğunluğunda bir tezatlık göze çarpıyor özellikle "diriydi ama ölüydü" ifadesi üzerinde sıklıkla durulmuştu.
Anlayamadığım daha doğrusu açıklayamadığım fakat kendimce zihnimden kurduğum tasarımlar bolca var. Nedeni ise günlük hayatta yaşanan olayların tam tersini aktarması. Tamamen tezatlık. Ama şu anlık için. Çünkü belki de gelecek hayat bu kitapta yaşananlardır.
Gelecek hayatın kitaptan nefret duyacağı -belirli kesimler de gizlemek zorunda çünkü kitapsız yaşamak onlara göre anlamsız bir yaşam ve evet bu biziz.- ve kitapların insanları mutsuz ettiğinden bahsedilmekte. Üstelik yazarın önemle altını çizdiği bir durum var: "oturma odasındaki aileler". Tamamıyla kendilerini televizyona ve medyaya bağlayan bir kitle söz konusu- şu zamana ne kadar da çok benziyor!-
Distopikliği ütopikmiş gibi gösteren bir hayat çarkına giriyorsunuz kitabı okurken ve bu sizi tamamen ön yargılarınızdan arındırıyor.
George Orwell'ın 1984 kitabında olduğu gibi düşünce özgürlüğünün kısıtlandığı bir ortam yer almakta ve kitabın sonu da 1984'teki gibi belirsizliklerle bitti.
İşte hayatımız yalnızca bu kadar, belirsizliklerle dolu!
