Nerden nasıl başlayacağını bilemez insan. Bu kitaba da nasıl başladım nasıl bitirdim bilmiyorum. Başlarda sıkıldım sonra yavaş yavaş hayatlarına giriş yaptım ve o üç kız kardeş sardı sarmaladı beni. Ah Türkan, Derya, Dönüş.. düşünüyorum acaba en çok aralarında acı çeken kim? Bir yandan Derya diyorum. Mutsuzluğunu çilesini asla kimseye söylememiş tek başına dimdik durup atlatmış, bir yandan Türkan kimse bir şey anlamasın herkes beni mutlu sanıp mutlu olsun derdinde hayatını kafesteki kuş gibi yaşamış, bir yandan Dönüş masum güzel düşünceli dönüş, hayatın verdiği her şeye şükretmiş asla şikayet etmemiş, tam mutlu oldum derken tekrar sendeleyen dönüş… çoğu yerde gözyaşlarımı tutamayarak okudum.
Çok güzel bir kitaptı, aklınızda acaba okusam mı sorusu bile geçmesin alın ve okuyun.
