Bir insan sahip oldukları yerine sahip olmadıklarına odaklanırsa mutlu olması çok zordur. Çünkü hayatta hepimizin her zaman sahip olmadığı bir şey mutlaka olacaktır.
Shakespeare' in dediği gibi: " hiçbir şey yapmazsanız, hiçbir şey kazanamazsınız."
O yüzden ertelemek, zaman kaybı ve gelişememektir. Kaybettiğiniz her gün, gelişebileceğiniz anları kaybetmek ve kendi kendinizi sabote etmektir!
Körlük bir yere salgın halinde geliyor ve bulaşıcı. Dolayısıyla insanları karantinaya alıyorlar. Kimse göremez hâle geliyor. Herkes sadece beyaz görüyor herşeyi. Bunlar bir koğuşun içerisinde karantinadayken bir tanesinin tuvaleti geliyor. Çıkacak. Tuvaleti bulamıyor çünkü göremiyor. Sonra aklına şu geliyor ( işte insanın çirkin yüzü de burda başlıyor aslında ) " ulan diyor bir dakka burdaki herkes kör. Şuraya yapsam kim fark edecek ki diyor ". Ve oraya pisliyor. Sonra tuvaleti gelen her kör o kokuyu referans alarak oranın tuvalet olduğunu düşünüyor. Ve herkes gidip oraya yapıyor. Sonra orda korkunç birşey birikiyor.
İnsan böyle bir varlık,
İnsan... Böyle bir varlık...
Yaşamdaki en büyük güç bir amaca ve hedefe sahip olmaktır. O yüzden kendi değerinizi korumak için, kendinizi gerçekleştirebileceğiniz, kimse için vazgeçmeyeceğiniz amaç ve hedeflerinizin olması çok önemlidir.