Biraz önce instagram'da gezerken uzun bir yazının içinde kısacık bir cümle dikkatimi çekti. Bahane bulmayın, çözüm bulun. Bu cümle beni o kadar etkiledi ki her şeyi bırakıp düşünmeye başladım. Evet, hayat her zaman istediğimiz gibi gitmiyor, çok çalıştığımız gecemizi gündüzümüze kattığımız o sınavdan düşük alabiliyoruz, çok sevdiğimiz birinin artık hayatımızda olmaması gerektiğini fark ediyoruz... Bu saydıklarımdan biri ya da bir kaçı aynı anda gerçekleşince kendimizi her şeye kapatıyoruz. Sorun neyse sadece o soruna odaklanıyoruz. Gerçekten o sorun o kadar büyük mü? Gerçekten onu aşamaz mıyız? Belki de bahane bulmak çözüm bulmaktan daha kolay olduğundan biz bahanelerle o sorunu gözümüzde büyütmeyi seçiyoruz.