Ceylan
@Kitapkokusunatutkun
Kitapların satır aralarında kaybolmuş, kitaplara aşık bir kız.
Türkçe Öğretmenliği
Lisans
İzmir
20 Ocak
65 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Sensin canımda çırpınan zaman.
Öyle bir acı ki bu, ölen yaşayanda her gün yeniden ölüyor, yaşayan ağlamadan kimseyi sevemiyor.
Yoruldum kalabalığın hayatından, yaşamak diye el çırptığım ne varsa.
Okur Takip Önerileri
Ne zaman öğreneceksiniz bilmiyorum ki evlerin yalnız eşyalardan yapılmadığını.
Bilmek hiçbir yalnızlığa benzemiyor. Bir kuyu çanına dönüyor dünya. İnsan en çok yakınlarından ölüyor...
İnsan dersen ha var ha yok.
Gidelim diyorum. Gidelim diyorsun. Sermayemiz hayal.
Canım ne kadar acıyorsa sözüm o kadar üşüyor.
"Ben gittim harf harf dağıldım / Sen tamamladın cümlemi."
Susarak büyümüş iki çocuktuk biz, kendisini sevmeyi bilmeyen.
Kalp, eşyadan daha çabuk soğuyormuş.
Deniz kıyısına gidelim haydi. Mavi, göğsünde uyutur biraz korkumuzu.
Güzelliğin geçici olmadığını senden öğrendim
Emeğin aşktan büyük hazine olduğunu senden…
Her şeyden, herkesten kaçmanın soluklanacak bir durağı var, ama kendinden kaçıyorsan durmadan kaçıyorsun, durduğun, dinlendiğin bir an bile olmuyor.
İnsan böyle bir şey. Nerede, hangi yaşta olursa olsun, kabuğunu kırıp içine baksan içi cılk yara. Yarasız, dertsiz, sırsız insan yok da, işte kimisi üstünü iyi örtüyor. Ben de örttüm.