Dudaklarımızda melodi, geceye notalar bırakır;
Yıldızlar şahit, aşkın serüvenine karışır.
Çarpışan vapurların sesi, gecenin şarkısında;
Tenimiz yakınlıkla, sevdanın izini taşır.
Gökyüzü, bir tablo gibi renk renk;
Aşkın resmini çizer, sonsuzluğa bir kenar.
Rüzgar öpücükleri savurur, saçlarımızda dans eder;
Sözcükler, kalbimizin dilinde özgürlük taşır.
Bu gece fevkalade, aşkın zirvesinde kaybolur;
Gözlerimizde parlayan yıldızlar, ömre yazılmış bir kıta.
Sesini duyuyorum, çarpışan vapurların arasında melodiye dönüşen bir fısıltı gibi. Adımlarımız, kumsalın öyküsünü yazarken, denizin serin nefesiyle buluşuyor. Gökyüzü, özlemin rengini alıyor; yıldızlar, aşkın notalarını çalıyor. Sözcükler, kalbimizin dilini öğrenirken, bu geceyi sonsuz bir masala dönüştürüyoruz. Rüyalarımızın izlediği yolda, zamanın sınırlarını aşıyoruz. Ve bu şiir, içimizdeki sevda denizinde yelken açıyor, sonsuzluğa doğru seyahat ediyoruz.
Okur Takip Önerileri
Yıldızlar, geceye dökülen mürekkep damlaları gibi parlıyor, anlatıya yeni bir nefes katıyor. Gecenin kollarında, düşlerimle oyalanıyorum; bir serüvenin içinde, zamanın gölgesinde kayboluyorum. Bu şiir, kalbimin ritmini yakalayarak, aşkın melodiye dönüşmesini bekliyor. Fevkalade bir an, yıldızların kollarında kucaklaşıyoruz, geceyi birlikte inşa ediyoruz.
Sarhoş (yazan Deniz Şimşek)
Dalgaların şarkısı kulaklarımda, rüzgarın öpücüğü tenimde, gecenin derinliğinde kaybolurken hissediyorum; sözcüklerin dansı, ruhumu çırpınışla sarhoş ediyor. Ay, sevda şiirini yansıtıyor gökyüzüne, gecenin gözleri ışıl ışıl. Rüyalar, bu anlatıda kaybolurken, kalbim şairane bir öyküye direniyor.
İngiliz ve Rus edebiyatı
İngiliz edebiyatı, Shakespeare'ın dramatik zekasıyla ve Jane Austen'ın incelikli gözlem yeteneğiyle bütünleşir. Rus edebiyatı ise Dostoyevski'nin derin psikolojik analizi ve Tolstoy'un epik anlatımıyla kalpte iz bırakır. Her iki kültür de kelimelerle dokunan birer sanat eseridir.
İngiliz edebiyatında Virginia Woolf'un içsel monologlarıyla ve Charles Dickens'ın toplumsal eleştirileriyle derinlik kazanır. Rus edebiyatının özgün bir parçası olan Çehov'un kısa hikayeleri ise insan doğasının hüzün ve ironisini ustalıkla resmeder. Her iki edebiyat geleneği de zengin bir mirası temsil eder, okurları farklı zamanlara ve düşünsel derinliklere taşır.