Uzun zamandır kütüphanede olan ancak okumayı sürekli ertelediğim bir kitaptı Toprak Ana.
Bir bozkır kadınının gecesinden gündüzüne hissettiği duyguları katıksız saf bir şekilde dile getirilmiş. Kitabı henüz okumayanlar için konulardan bağımsız bende oluşturduğu hissiyattan bahsetmek istiyorum. Kitapta kimi zaman kendi anamın sıcaklığını hissettim. Kimi sayfalarda karşılaşılan acılarla hemhal olup birkaç damla gözyaşı bile döktüm. Savaşın bir aileye ne denli yaralar açtığını ve kadının toplumda ne kadar hassas bir noktada yer aldığını kitapta çoğu kez görmüş oldum. Okumayanlar için tavsiye ederim.
