Dalından kopan yaprakların
Sararan yanlarına yazdım adını
Sahte bir gülüşten ibaretti oysa.
Ve hiç bilmedin ellerimin soğuğunu.
Eylüldü
Di,li geçmiş bir zamandı
Yaşadığımız
Adımlarımın kısalığı bundandı
Bundandı gözlerimin durgunluğu.
Sarı sıcak cümlelerde
Sözün kadar yalan,
Ellerin kadar issiz,
Sen kadar zamansız
Molalar veriyordum
Ve çocuksu bir bencillikti hüznümüz
Eylüldü
....
Herkes hayatına baktı,
Kaldığı yerden devam etti
Ya da herseye en baştan başladı.
Meğer doğru olanda buymuş.
Bir şey kısmetin değilde
Ne çok sevmek neden beklemek
Hiçbir şeyi değiştirmiyormuş
Dokunulmasada görülmesede
Kalpte yer verilir bağsızına
Nedensiz
Sen;
Aklım ve kalbim arasında kalan
En güzel çaresizliğimsin
Gerçi aklıma bile gelmiyorsun artık
Evet belki çok yorgunum..
Belki kalbim bin parça..
Belki aldığım nefes bile benden yorgun..
Ama umudum daim...
Güvencim Rabb'im...
Ve ben sana geleceğim İnsallah