Kitabı bitirdim, açık konuşmak gerekirse büyük bir beklentiyle başladığım bir kitaptı. Çünkü ilk 100 sayfada olayın akışı harika bir biçimde betimlenmese bile kitabın konusu ilerlemem için yeterli bir neden olarak kabul edilebilirdi. Ama kitap ilerledikçe olaylar her seferinde birbirini tekrar etmeye başladı. Konusu harika olsa da anlatım biçimi ve olayların bir çırpıda anlatılması ve her şeyin iç içe geçmesi hiç hoş değildi. Okurken biraz yoruldum ama sonu hiç yoktan biraz daha iy toplamışlardı. Tavsiye eder miyim? Sanırım hayır. Ama kitap kitaplığınızdaysa ve bolca boş vaktiniz varsa okuyabilirsiniz .
Sosyal bilgiler öğretmenliği birinci sınıf öğrencisiyim. Öğretmenliğin ne demek olduğunu ya da nasıl gerçek bir öğretmen olunması gerektiğini bu kitap kısacık satırları ile büyük anlamlar aşılayarak öğretti. Öğretmenlik gerçekten kutsal bir meslek olmakla birlikte, bir çocuğu, çocukla birlikte aileyi, toplumu ve en sonunda da toplumu koruyan devleti değiştirmenin ufak bir adımla başladığını öğretti. Bebek adımlarıyla başlanan yolda atılan sağlam adımlar sadece bir çocuğun hayatını değil, ülkenin de kaderini baştan yazar. Bu noktada öğretmenin rolü gerçekten çok önemlidir. Raçinski, zaten aydınlanmış kesimi ardında bırakıp gerçekten aydınlanması gereken kesime yaptığı keskin dönüş aslında toplum ve ülkesi için matematik denklemleri çözmesinden daha kıymetliydi bana göre.
Zaten elinde olan imkanları kullananlar hayatlarını kendileri yönlendirebilirler, ancak kenara atılmış ve kurtarılmayı bekleyen hayatlar Raçinski gibi öğretmenler ile yeniden doğabilir ve hayatlarına gerçek anlamda başlayabilirler. Ben kitabı gerçekten çok beğendim, Petrov kendi yaşantısı ile harmanladığı karakteri Raçinski benim için gerçekten çok etkiliydi. Kitaba puanım 10/10