Bir gün anlayacaksın
Birazcık gururu olan kimse bile bakmazdı yüzüne ,
Ben hala doyamıyorum bakmaya.
Gözlerle günah işlemenin zevkini tattım teninde,
Bana anlat diyorlar
Sonunda sarılamayacağını bildiğin birinin özlemi nasıl anlatılır ki
Ama anladım
Ben sana kavuşmayı ögretemedim,
Ama Sen de bana ayrılmayı öğretmezsin
Bir gün anlayacaksın …
youtu.be/Kpham5tzFKY?si=...
Uçurumun kenarındayım Hızır
Ulu dilber kalesinin burcunda
Muhteşem belaya nazır
Topuklarım boşluğun avcunda
Derin yar adımı çağırır
Dikildim parmaklarımın ucunda
Bir gamzelik rüzgâr yetecek
Ha itti beni, ha itecek
Yaşananlara bir beden büyük geliyor artık hayat!
Bir aşkı paylaşmak için çok geç.
Bir paylaşıma aşık olmak içinse erken..
Beni sevda yerimden vurdu yine zaman..
Şimdi sana söylenecek tek cümle:
benden sana yetecek kadar ben kalmadı…
Okur Takip Önerileri
Göz kapaklarım , kurşun ağırlığında , kapanmak için sabırsızlanıyor. Dostum ,ruhum yorgun bedenim bitkin. Bir uykuya dalmak istiyorum ,belki yüzyıllar sürecek bir uykuya…
Uykunun kollarında belki unuturum bu anlamsız var oluşu. Belki kaybolurum sisli bir rüyada belkide uyanmam.
Uyku , bir sığınak gibi ,karanlık ve sessiz bir sığınak , düşüncelerden ,kederden,pişmanlıklardan uzak bir sığınak.
Uyku bir nehir gibi, beni bir bilinmeyene taşıyacak bir nehir.belki de o bilinmeyende, aradığım huzuru bulacagım.
Uyku , bir ölüm gibi soğuk ve karanlık bir ölüm, belkide o ölümde sonsuza dek dinlenebileceğim,
Dostum uyumak istiyorum .bir yüzyıl,belkide daha fazla. belkide uyandığımda ,dünya bambaşka bir yer olacak.belkide ben bambaşka bir insan olacağım
Omayra, bu adı verdim sana
ve mevsimleri bütün anlamlarıyla
iki çakılına bir deniz vereyim
hayallerine mavi buğday
Öpüyorum seni boynundaki çukurdan
iniyorum kaynağına
aydınlanmamış yanların ışığa çıkıyor
dokunuşlarımın parıltısında
düğümlü mendilin, gümüş zincirin
sımsıkı mühürlendiğin bütün kilitler
çözülüyor dudaklarımda
Şimdi senin bir adın var
Cevabı ömür süren bir soru bıraktım sana
Elleri kan kokan sevgili
Usta bakışların keşfettiği rahatlıkla arkama yaslandım
elimde şah mat yüzüğümde tek taş siyanür
adınla bulanan bir aşkın, bir maceranın
macerasında
yolun başından beri söylüyordu
günahkâr iki melek olan sağdıçlarım
Ben kimim ?
Kirpiklerinin bittiği yerde başlardı Braille alfabesi, orada hisset parmaklarımı , her çizgi bir hikaye yüzünde , orada doğ benimle sabahları
Giy üstüne bol bi' şeyler, incinmesin kanatların
Gülünce yüz hatların, of
İnan bana, çiçekleri afallatır
Dağılmış kafamda biraz sen, içinde biraz ben
Yani soyut bi' resimden hiç farkım yok
Donup kalmışım yüzündeki şarkılarda yalnız
Gülüşlerine dalıp dalıp var olmak imkânsız
Satırlarca yankılanır bir kadın
Sen o öpmeye kıyamadığım parmaklar ile ne yazdın yüzüme
DÜŞ SOKAĞINDA MI SIZDIK
Tanrının tüm fahişeliğine rağmen, onurlu ve nevrotik bir başkaldırının son temsilcisiyim. Benden öncekiler, dünyaya düşerken öldüler. Tabiat ananın rahminden doğanların hikayesidir bu. Doğmamışların, ölüşünün bir eseridir. Sadece geceleri meyve veren ölüm ağacından topladığım ihanet meyvelerini arka cebimde taşıyorum, sırtımda tüm sevmelerin günahını taşıdığım gibi.
İs kokan yataklarda, nefret ettiğim insanların seviştiklerini gördüm, gözlerimi yaşartan bir sigaranın dumanından başkası değildir.
Bir kaç küçük ihtimalın ardına sığınıp, geleceğimi kurgulayacak kadar aptal, ayık geçirdiğim günleri yaşamamış sayacak kadar bağımlı, düzenli bir işte çalışamayacak kadar tembeldim artık fakat her gün çaresizliği tatmadım.
Ucuz pansiyonların rutubetli ve karanlık odalarında ekilen günah tohumlarından hallice bir hayattan da başkası beklenemezdi.
Yalnızdık ve bitmişliğin romanıydım.
diz kapağı yara olmuş bir fahişenin pozisyonundan farksızdı.
Haykırıyorum
elini değdirenin kolunu koparırım .
Sevmeyin beni, çünkü ben başkasını sevemiyorum
sahi en son murat çelik mi söylüyorduk
youtube.com/watch?v=2WvabOA...
Bugün pazar.
Bugün beni ilk defa güneşe çıkardılar.
Ve ben ömrümde ilk defa gökyüzünün
bu kadar benden uzak
bu kadar mavi
bu kadar geniş olduğuna şaşarak
kımıldamadan durdum.
Sonra saygıyla toprağa oturdum,
dayadım sırtımı duvara.
Bu anda ne düşmek dalgalara,
bu anda ne kavga, ne hürriyet, ne karım.
Toprak, güneş ve ben...
Bahtiyarım... d
Bir kitap okudu
272 syf.
·
Puan vermedi
Dudak payı bırakmadan
seviyorum seni,
Öyle dolu dolu,
Öyle tıka basa…