Bazen iki insan bir araya gelse de hayata ve ilişkilere bakış açıları incelikleri farklı olduğundan olmaz. Yapamazlar. Biri hata yapmadığını düşünür çünkü ona göre normaldir. Biri ise incelikli bakar ve atlatamaz, üstesinden gelemez. Bazen aradaki bağ o kadar güçlü oluyor ki görmezden gelmeye çalışıyorsunuz birçok şeyi, belki hayatımın eksik kalan kısımlarını karakteristik olarak doldurduğu için ya da 3 yıl iletişimde olduğum için acı vericidir. Ama olanları aşamayıp bu iki duygunun arasında kalmak ve karşı tarafın yapıcı olması üçgeni arasında kalmak da çok zor. Zihninizi mi dinleyeceksiniz? Akışa mi bırakacaksınız? Görmezden mi geleceksiniz? Risk alıp bitirebilecek misiniz?