Zaten hatıralar biz her hatırladığımızda şekil değiştirmiyorlar mıydı?Neyi reva ya da hak gördüysek kendimize,o pencereden bakmıyor muyduk geçmişimize? Bazen mağdur bazen zalim, bazen kahraman bazen hain olmuyor muyduk hikayelerimiz de?
Hayatta hata yapma lüksümüz olmalı.Bu çamurlu, renksiz ve bize kendini zorla dayatan dünyaya katlanmak için sebepler yaratmalıyız kendimize.Sürekli doğruyu yapmaya çalışmak çok sıkıcı; insanın yaşama isteğini öldürüyor .