-Dikkat çooooookkkk Spoiler -
Karakter incelemesi ;
Edmond Dantes : 19 yaşında bir geminin kaptanı olacakken hayatını güzeller güzeli Mercedes ile birleştirmeye hazırlanırken, bu saydığım iki şeye bu yaşta sahip olmasını kıskanan çevresi (Fernand, Danglars) tarafından ihanete uğrayarak If Şatosu adında bir hapishaneye mahkum ediliyor ve orada tanıştığı Rahip Faria ile sağlam bir ilişki kuruyor.Faria ona bildiği her şeyi ve Dantes'e hazinesini bırakıyor. Faria ile Dantes kaçma planı yaparken, Faria ölüyor ve Dantes Farianın kefenine girip hapishaneden kaçıyor. Burası beni en çok etkileyen yer olmuştu. Kaçtığında 33 yaşında olan Dantes saf ve dürüst bir karakter iken intikam hırsına bürünüyor. Kendini insanlara bir çok kimlik ile tanıtıyor (Lord Wilmore, Denizci Sinbad, Rahip Busoni) ama o kendini düşmanlarına adasının da ismi olan Monte Kristo Kontu olarak tanıtıyor.
Monte Kristo: Çok sabırlı, saygın duruşlu, karşısındaki kim olursa olsun kendinden ödün vermeyen, kendini tanrıya adamış ve kendini tanrının intikam elçişi olarak göre bir karaktere sahip. Bu karakter hakkında sizlerle o kadar uzun uzun konuşmak isterim ki...
Size kitaptan çıkardığım kendi teoremimi söylemek istiyorum.
Monte Kristo Kontu istemese de kendi 14 yıl boyunca yaşadığı keder gibi Mercedes'e sonsuz keder yaşattı, hapishanedeki delirmesini Villefort'a yaşattı, kendini öldürme hissini Fernand'a yaşattı ve babasının ve Edmond Dantes'in ölümüne sebep olan açlığı ve Danglars'a yaşattı. Kitabın sonunda Hayde ile gitmesine çok sevindim ve o vurucu son cümle ile Kontun güçlü duruşu ile sarsıldım: '' Beklemek ve umut etmek ".
