LoşKadın
@LosKadin
Kimsesiz hiç kimse.
70 reader point
Joined on January 2023
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Gazze cayır cayır yanıyor…
Bu sefer yangın düştüğü yeri yakmasın, hepimizin içine de düşsün ki silkelenip kendimize gelelim.
Değersiz Bir Hayat adlı kitabı çok itelememe rağmen gitmedi. Sanırım biraz fazla beklenti ile okumaya çalıştım.
Yazmadım seni daha,
Sevmeye ayırdım tüm zamanları,
Yazmaya bu yüzden vaktim olmadı.
Ben düşünmeye başlayınca seni
-Ki bu bir önceki düşünmenin sonundan çok öncedir
İnan ki dağlar, taşlar, inan ki bulutlar, yağmur ve kar
Toprakla su ve gökyüzü, güneş ay ve yıldızlar
Onlar da benimle birlikte
Ve onlar da benim kadar seni düşünürler...
Benim kadar diyemem ama
Yemin ederim onlar da seni özler.
Hep dalgınım bu günlerde
Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum,
Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum.
Aklım başıma gelmiyor, başıma çarpmadan dallar
Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum.
Nisan’a kaç var diyorum saati sorarken.
Hiç böyle olmamıştım.
Bilenlere sordum; ‘aşk bu’ dediler!
Reader Follow Recommendations
Bilge Karasu bir kitabında şöyle bir anektod paylaşır:
Adamın biri bir deniz balığı tutmuş günün birinde, o kadar sevmiş ki yanında hep kalsın istemiş. Her gün suyunu tazelermiş, denizden kova kova çekip taşıyarak. Bir süre sonra usanmış deniz suyu taşımaktan, musluk suyunu denemiş. Balık biraz tedirgin olmuş ama alışmış sonunda tatlı suya. Gel zaman git zaman adamın içine merak olmuş, tatlı suya alışan balık havaya da alışır mı diye...
Balık önce boğulayazmış, debelenmiş, sonunda havaya da alışmış. Günlerden bir gün adamın denize gideceği tutmuş. Balığı da yanında. Koymuş onu çakıllığın gölgeli bir köşesine, kendi de denize girmiş. Çocuklar geçiyormuş oradan o ara. Balığı görmüşler. Nasılsa, acımışlar, bu balık karaya vurmuş, yazık, denize atalım, demişler. Adam deliler gibi yüzüp yetişesiye balık boğuluvermiş denizde.
Ve eklemiş Bilge Karasu:
Tuhaf değil mi, kurtarmak istediği şeyi kurtarmak için ne gerekiyorsa yaptığını sanan kişinin, ömrünün sonunda o şeyi boğmakta en büyük payı kendi eliyle getirmiş olduğunu anlaması?
Kitap sonrası değerlendirme yazmaya, bana hissettirdiği şeyi not düşmeye ve ne zaman okuduğumu iliştirmeyi asla ihmal etmiyorum. Ve bir başka zaman , aynı kitabı okuduğumda diğer düşüncemin daha da geliştiğini görüyorum.
Bazen bir satırda kaybolursun, bazen bir satır seni senden daha iyi tanımlar… işte tam öyle bir noktadayım.
Bir gün okumayınca sanki yıllardır okumamış hissetmek ve delicesine bir özlemle kitaba sarılmak🫂