Herkesin bir yanlızlığı vardır şu hayatta , herkesin bir yanı daima eksiktir. Kiminin dert anlatacak dostu yoktur, kiminin gökte yıldızı... Kiminin hayatı baştan sona yalnızlıkkken , kimisi yalnız olmaktan korkar kendi yaşantısında . Aslında yalnızlık , etrafında kimsenin olmaması değildir. Yalnızlık , etrafında bir sürü insan olsa bile yaşanır. Dost diye bildiklerin derdini dahi dinleyemezken bir kağıt birde kalem dert ortağın olur fark etmeden... Mesela İstanbul, koskoca şehir. Dillere destan bir güzelliği var bir de kız kulesi. Denizin ortasında tek başına bir eser. Ne çok ziyaret edeni var değil mi , ne çok dert anlatanı? Neler gördü o eser ? Peki , onun derdi neydi esiri olduğu deniz mi? Yalnızlık uzaktan güzellikler fark ettirir , çok insan çok ses çok görüntü demek. Biraz yalnız kalmak lazım , denizin ortasında kalmış Kız kulesi gibi...