"Kendime birkaç şey söyleme şansım olsaydı aynen şöyle başlardım:
Biliyorum her darbede masum kalbini biraz daha gizledin,daha fazla acıtmasınlar diye
Kimseler görmesin diye hep surlar yapmaya çalıştın ama onlar yine yaraladılar seni
Biraz daha gömüldün surlarına
Ve gömüldükçe,
Kalabalıklar içinde yanlız kaldın
Biliyorum!
İçine kapandın ve tek duyabildiğin yine "yalnızlık"oldu biraz daha.....
Dostuma gideyim ondadır belki çözümüm dedin ama dostun heybesinde yoktur senin acıların
Saramadı ve kanadı durdu yaraların biraz daha. Daha kanatmasınlar istedin ve yine surlar ördün kalbinin etrafına.
Ve tek kelime yazdın o surlara,
"Yalnızlık"
Yalnızlık bulamadığın o sevgiyi;
Hep başka kapılarda aramak gibidir.
Ne yaparsan yap
Sonuç ise hiç değişmez, yine yalnızsın..."