Mavi
@Maaikus
ars longa vita brevis
27 Nisan
83 okur puanı
Ocak 2020 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Beni anlamıyorlardı. Zarar yok. Zaten beni, daha kimler anlamadı.
Bri yerden sevmeye devam edebilir miydim? Çünkü sevmek, yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. Ya hiç sevmemişsem bugüne kadar?
Ülkeme ve insanlarına kızmaya başladım: Kimsenin doğru dürüst okuduğu yoktu. Doğru dürüst hissetmesini bile beceremiyorlardı. Bu yüzden insan, duyduğu şeyleri söyleyen insanların kültürüne güvenemiyordu.
Okur Takip Önerileri
Ben, otobüse biniyorum; yüksek düşüncelerimi anlayamayacak kimselerle birlikte yolculuk ediyorum, yüzlerine bakıyorum: Hayır, anlamıyorlar.
"Seni çok mu yalnız bıraktılar sevgilim?"
352 syf.
8/10 puan verdi
İnsan affetmeyi bilmeli ama asla unutmamalıdır.
Korktuğumuz zaman analiz etme ve düşünme becerimizi kaybediyoruz. Korkumuz bizi felç ediyor. Ayrıca tüm diktatörlerin motivasyonu bilinçaltlarındaki bu korkudur.
Korku bilincimizi yitirmemize neden olur. Ayrıca bizi ödlekçe davranmaya iter.
Ne kaçıp gitmek, ne ekip biçmek. Sefer de içimde, tahammül de.
yüreğini yitirmiş bu zamandan korkuyorum ben
bunca elin boşunalığını düşünmekten
bunca yüzün yabancılaşmasından
korkuyorum
