ey insan, az mı derdin var ki kendine yeni dertler yaratıyorsun. az mı kötü haldesin ki, bir de kendini kötülemeye özeniyorsun. ne diye yeni çirkinlikler yaratmaya çalışıyorsun? içinde ve dışında zaten o kadar çirkinlik var ki! o kadar rahat mısın ki rahatının yarısı sana batıyor? doğanın seni zorladığı bütün yararlı işleri gördün, bitirdin, işsiz güçsüz kaldın da mı başka işler çıkarıyorsun kendine? sen tut, doğanın şaşmaz, hiçbir yerde değişmez yasalarını hor gör, sonra o senin yaptığın, bir taraflı acayip, uygunsuz yasalara uymaya çabala. üstelik bu çabalar ne kadar özel, dar, dayanıksız, gerçeğe aykırı olursa çabaların da o ölçüde artıyor senin. mahalle papazının sana emrettiği gündelik işlere sıkı sıkıya bağlanırsın; doğanın, varoluşun emirleri umrunda değildir. bak, bir düşün bunlar üzerinde: bütün yaşamın böyle geçiyor.