SU
@Maihanm
Bir yalana denk gelmesin insan,
Sonra, binlerce doğruyu sorgulamak zorunda kalıyor..
Önlisans
1991
253 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
SU tekrar paylaştı.
ne tuhaf şey! bu alem bir rüya alemine benzer oysa. rüyada sahip olduklarınızı uyanınca yanınızda bulabilir misiniz? hem rüyanızda var olanla uyanınca yok diye dertlenir misiniz? işte bu alemde o rüya misalidir. bilin ki bu rüyada sahip olduklarının hiçbiri insanın değildir
SU tekrar paylaştı.
Nefs der ki;
Kalp akla tabi olursa o vakit ben hükümran olurdum insana, yalnızca beni dinler, benim emirlerime itaat ederdi. İlla ki aklı tabi olursa kalbine o vakit ben varsam da yok gibiydim.
Okur Takip Önerileri
Bir kitap okudu
168 syf.
·
Puan vermedi
·
36 günde okudu
Tamamen sustuğum zamanlarda bile susamıyorum.
Susmak ile sükut başka şeyler demek ki. Hiç konuşmasam da içimde bir ses hiç susmuyor. Denedim ben bunu. İçimde devamlı konuşan biri var. Dene bak. Sussan da içinden konuşuyorsun.
İçinde cümleler dolaşıyor. Kulağınla duymuyorsun. Ses yok belki ama konuşuluyor. Nasıl oluyor? Duymuyorsam eğer düşünüyor muyum sadece ya da hissediyor muyum? Ne oluyor? Kim konuşuyor?"
Gördüğüm halde göremediklerimi, duyduğum halde işitemediklerimi, bildiğim halde akıl edemediklerimi düşünüyorum.
Bu dünyada işittiğin ve gördüğün her şeye hemen inanma. Zira işittiğinin ardında bir başka ses, gördüğünün ardında bir başka hal vardır.
Levvame nefis sahipleri bilse de bilmeyenlerdir. Lakin fark edebilenlerdir. Yani nefsin onlara emrettikleri kötü işleri bilirler. Ama yine de her an nefsin hilelerine kanabilirler.
Çok zor" dedi çok zor. Her gün ve her dakika kendimle savaşıyor olmak çok zor.
Ben belki de herkesin ara sıra hissettiği gibi buralardan kaçmak istiyorum. Uzaklaşmak ve yalnızlaşmak biraz ... İnsanlardan uzaklaşıp da kendime yakınlaşmak ... Neden, kimden, nereye ve nereden diye düşünmeden kaçmak. Vakti dert etımeden, hiç bakmadan saatlere, öylece ve öylesine ...
Ey nefsim! Kimsin sen?
Diyordu ama bilmiyordu bazı vakitler en uzakta sandığın ve uzaklarda aradığın en yakınında oluyordu. Ben de öyleydim ama hep soruyordu ey nefsim kimsin sen?
Aramakla bulunacağını biliyordu ve arıyordu. Ama aradığı imkansız olandı. Yine de mümkün olmayanı mümkün eden biri vardı.
Nefsin en büyük hilesi.
Baksana kitapta anlattığına insanların ne dediklerine ve ne diyeceklerini aldırmaman gerektiğini söylüyor zaten. Onlar kınayacak diye sen yaptığın şeyden eminsen eğer ve rahatsa vicdanın neden vazgeçeceksin. Onlar zaten ayıplayacaklar.
Ben' deme bundan sonra evladım. Artık 'ben'i, 'benliği' unut. Bir tek 'O var' de, ben değil O ... İşte ne çok hatırlarsan O'nu o kadar çok 'ben'i unutursun.
Ağlıyorsun ey insan! Ağlıyorsun ki insansın ve insansın ki ağlıyorsun. Lakin sen ağlayınca geçer sanıyorsun, gafil! Oysa ağlayınca geçmez de anlayınca geçer. Anlamıyorsun